Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2919 Esas 2019/7284 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2919
Karar No: 2019/7284
Karar Tarihi: 14.11.2019

Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2919 Esas 2019/7284 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Nazilli 3. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davadaki sanığın bahçesinde ekili olan 305 kök kenevirden, ticari amaçla ekilip ekilmediği konusunda yeterli delil bulunmaması nedeniyle, kişisel kullanım kapsamında 20 köke kadar dikili kenevirin kabul edilebileceği belirtilerek, suç tarihinden önce yürürlüğe giren 2313 sayılı Kanun'un 23. maddesinde yapılan değişiklik nedeniyle uygulanacak yasanın belirlenmesi gerektiği kaydedilmiştir. Ancak hüküm tarihinden önce yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun nedeniyle suç tarihine göre lehe aleyhe yasa tartışması yapılmadan hüküm kurulması nedeniyle karar bozulmuştur. 5320 sayılı Kanun'un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddeleri uyarınca sonuç ceza yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına karar verilmiştir.

10. Ceza Dairesi 2019/2919 E. , 2019/7284 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : NAZİLLİ 3. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kenevir ekme
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığın bahçesinde dikili olarak ele geçirilen farklı boylarda toplam 305 kök kenevirden olgunlaştıklarında elde edilecek esrarın, kişisel kullanımı için gerekli miktardan çok fazla olacağı, Dairemizin genel uygulamalarına göre, ticari amaçla ekildiklerine ilişkin başka delil yoksa 20 köke kadar dikili kenevirin kişisel kullanım kapsamında ekildiğinin kabul edilebileceği dikkate alınarak, sanığın eyleminin esrar elde etmek amacıyla kenevir ekme suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delilleri tartışma ve değerlendirme görevi ile hüküm tarihinden önce 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla 2313 sayılı Kanunun 23. maddesinde yapılan değişiklikten sonra suç tarihine göre lehe aleyhe yasa tartışması yapılarak uygulanacak yasanın belirlenmesi hususlarının, üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu gözetilip görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddeleri uyarınca sonuç ceza yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 14.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.