Tehdit - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/385 Esas 2020/2063 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/385
Karar No: 2020/2063
Karar Tarihi: 29.01.2020

Tehdit - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/385 Esas 2020/2063 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında silahla kasten yaralamaya teşebbüs suçundan verilen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşılmıştır. Sanığın silahla tehdit suçlarından mahkumiyet hükümleri ise temyiz edilebilir. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar ve belgeler incelendiğinde, sanığın üzerine atılı silahla tehdit eylemlerinin farklı kişilere karşı gerçekleştiği ancak aynı olay bütünlüğü içinde gerçekleştiği ve TCK'nın 43/2. maddesinin uygulama ihtimali göz önüne alınmadan ayrı ayrı hükümler kurulduğu anlaşılmıştır. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 esas, 2015/85 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek kararın bozulması ve dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesi kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 43/2. maddesi
- Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 esas, 2015/85 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı.

4. Ceza Dairesi 2016/385 E. , 2020/2063 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanık hakkında silahla kasten yaralamaya teşebbüs suçundan verilen kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından sanık ... müdafiinin, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B-Sanık hakkında silahla tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanığın, üzerine atılı silahla tehdit eylemlerini önce katılan ..."e, bir süre sonra da katılanlar ... ve ..."e yönelik olarak gerçekleştirdiğinin iddia ve kabul edilmesi, eylemlerinin aynı olay bütünlüğü, eylem yerleri arasındaki mesafenin yakın oluşu ve kısa zaman aralığı içerisinde gerçekleşmesi karşısında; sanık hakkında TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanma ihtimalinin tartışılması gerektiği gözetilmeden, katılanlar sayısınca ayrı ayrı hükümler kurulması,
2-Kabule göre ise; Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 günü, Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 29/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.