Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 09/04/2013 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 12/12/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve davalı vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, alacak istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının 399 sayılı KHK ek 1 sayılı cetvele tabi olarak müdür unvanı ile görev yaparken özelleştirme uygulamaları sonucunda emrine atamasının yapıldığını, bu türden ataması yapılan kişilerin almakta oldukları aylık, ek gösterge, zam, özel hizmet tazminatı, makam tazminatı, temsil tazminatı, görev tazminatının bir bütün olarak göreve başladıkları tarihi izleyen ay başından geçerli olmak üzere 3 yıl süre ile saklı tutulacağına ilişkin düzenleme yapıldığını, davalının 3 yıllık süresinin 15/05/2007 tarihinde dolduğu halde bu tarihten kurumdan ayrıldığı 15/02/2008 tarihleri arasında davalıya fazladan ve yersiz ödemede bulunulduğunu belirterek bu bedelin iadesini istemiştir.
Davalı, davanın zamanaşımına uğradığını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Zamanaşımı def"i, bir hakkın istenebilirliğini önlediği için öncelikle ve ön sorun olarak çözümlenmesi, zamanaşımının gerçekleştiğinin anlaşılması halinde işin esasına girilmeden davanın sonuçlandırılması gerekir. Nitekim 6100 sayılı HMK 142. maddesinde “Ön inceleme duruşması tamamlandıktan sonra, hâkim tahkikata başlamadan önce, hak düşürücü süreler ile zamanaşımı hakkındaki itiraz ve def"ileri inceleyerek karara bağlar.” hükmü düzenlenmiştir.
Yerel mahkemece, davalının süresinde ve usulüne uygun zamanaşımı def"i hakkında olumlu yada olumsuz bir karar verilmeden işin esası hakkında hüküm tesis edilmiş olması doğru olmayıp kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına 18/09/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.