Danıştay 9. Daire 2019/1465 Esas 2022/1713 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/1465
Karar No : 2022/1713

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Belediye Başkanlığı
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ... -Mak Mak San. ve Tic. Ltd. Şti.

İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem:Davacının maliki olduğu, Adana İli Sarıçam İlçesi ...(...) Mahallesi ... ada ... parsel sayılı taşınmazı üzerinde bulunan tek katlı fabrika binası için bildirimde bulunulmadığının tespit edilmesi üzerine 2004 ila 2017 yıllarına ilişkin emlak vergisi ve fer'ilerinin tahsili amacıyla düzenlenen ... tarih ve ... no'lu ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararıyla; uyuşmazlıkta fabrika binası için ... tarih ve ... numaralı yapı kullanım izin belgesi resen emlak bina bildirimi kabul edilerek ödeme emri içeriği tahakkukların davacı adına yapıldığı ileri sürülmüş ise de, söz konusu yapı kullanım izin belgesinin re'sen mükellefe vergi borcu doğuran bir bildirim olarak kabulü mümkün olmayıp, ödeme emri içeriği alacakların beyan üzerine tahakkuk eden alacaklar olarak değerlendirilmeyeceği, ayrıca 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 20 nci maddesinde, verginin tarhı, vergi alacağının kanunlarda gösterilen matrah ve nispetler üzerinden hesaplanarak bu alacağı miktar itibarıyla tespit eden idari muamele olarak, 22 nci maddesinde ise verginin tahakkuku, tarh ve tebliğ edilen bir verginin ödenmesi gereken bir safhaya gelmesi olarak tanımlanmış olup dava konusu olayda ise, davacıya ihbarname düzenlenmek suretiyle tebliğ edilen bir tarh işlemi bulunmadığı, kısacası ortada tarh ve tebliğ edilerek tahakkuku gerçekleşmiş ancak vadesinde ödenmeyen bir alacak da bulunmadığı anlaşıldığından dava konusu ödeme emrinde hukuka uygunluk görülmediği gerekçesiyle dava konusu ödeme emrinin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu belirtilerek, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacının taşınmazında bulunan fabrika binası için bina bildirimi verilmediği için idarelerince yapılan işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığı iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz isteminde bulunandan ...-TL maktu harç alınmasına,
4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 28/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.