17. Ceza Dairesi Esas No: 2018/6912 Karar No: 2019/9570 Karar Tarihi: 13.06.2019
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6912 Esas 2019/9570 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, mahkeme kararında sanığın suçunun TCK'nun 142/2-d maddesini oluşturduğu yerine TCK'nun 141/1. maddesi gereği hırsızlık suçundan hüküm verilmiştir. Ayrıca, suçun değerine göre TCK'nun 61. maddesi gereği asgari haddinden uzaklaşılarak temel ceza tayini yapılmaması hatalıdır. Bu nedenlerle mahkeme kararı bozulmuştur. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik iptal kararlarının da göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise TCK'nun 141/1, 142/2-d, 61. ve Anayasa'nın 53. maddesidir.
17. Ceza Dairesi 2018/6912 E. , 2019/9570 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Sanığın, park halinde bulunan, katılanın ifadesine ve "bagaj kapağında zorlamanın olmadığına" ilişkin 19.06.2013 tarihli olay yeri inceleme raporuna göre, kapıları kilitli aracın bagajında bulunan suça konu eşyaları çalması şeklindeki eyleminin TCK"nun 142/2-d maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Yasa"nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçundan ve suça konu eşyaların değerine göre, TCK"nun 61. maddesi gereğince asgari hadden uzaklaşılarak temel ceza tayini gerektiği halde yazılı şekilde hüküm kurulması, 2-Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’un temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 13.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.