Silahlı terör örgütüne üye olmak - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/9945 Esas 2020/5919 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9945
Karar No: 2020/5919
Karar Tarihi: 30.11.2020

Silahlı terör örgütüne üye olmak - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/9945 Esas 2020/5919 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 13. Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen davada sanık, silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan mahkum edildi. Buna karşı yapılan istinaf başvurusu esastan reddedildi. Ancak Yargıtay, sanığın takdiri indirimden yararlanamayacağına karar verdi. Sanığın geçmişinde herhangi bir suç kaydı bulunmadığı, dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışı tespit edilmediği ve yargılamanın son celsesi kısmen de olsa suçun açığa çıkmasına yardımcı olduğu belirtildi. Bu nedenle, TCK'nın 62. maddesi uyarınca takdiri indirim yapılmaması kararı bozuldu. Kanun maddeleri: TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 53, 58/9, 63, 62/2, CMK'nın 299, 5271 sayılı Kanunun 304 ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesi.

16. Ceza Dairesi 2019/9945 E. , 2020/5919 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : İzmir 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.12.2017 tarih ve 2017/501 - 2017/393 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmak
Hüküm :TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurusunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık hakkında tayin olunan cezanın süresi itibariyle yasal şartları oluşmadığından, sanık müdafiinin duruşma isteminin CMK"nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü sair nedenler yerinde görülmediğinden temyiz davasının esastan reddine, ancak;
TCK"nın 62/2. maddesinde takdiri indirim nedeni olarak; failin geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failinin geleceği üzerindeki olası etkileri gibi hususlar göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiş olup; dosya kapsamına göre geçmişte hakkında herhangi bir suç kaydı ve sabıkası bulunmayan, dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışı tespit edilemeyen ve yargılamanın son celsesi kısmen de olsa suçun açığa çıkmasına yardımcı olacak şekilde Bylcok kullandığını ikrar eden sanık hakkında hukuki ve yeterli olmayan gerekçe ile TCK"nın 62. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın İzmir 13. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE 30.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.