Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/3542 Esas 2018/1358 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında mahkumiyet
Sanık ... hakkında beraat

I-)Sanık ... hakkında “2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçundan kurulan beraat kararına yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı, dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II-)Sanık ... hakkında “2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
1-)UYAP sisteminde yapılan araştırmada, sanık hakkında benzer nitelikteki eylemi nedeniyle İnegöl 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.01.2014 tarih, 2012/41 esas ve 2014/17 karar sayılı kararıyla mahkumiyet hükümleri kurulduğunun anlaşılması karşısında; mükerrer cezalandırılmanın önlenmesi açısından sanık hakkındaki İnegöl 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/41 esas sayılı dava dosyası getirtilip incelenerek özetinin duruşma tutanağına geçirilmesi, mümkünse dosyaların birleştirilmesi, mümkün olmadığı takdirde, bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dosyaya konulmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırmayla yazılı şekilde karar verilmesi,
2-)Sanık hakkında "2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek" suçlarından kamu davası açılmış olması, her bir takvim yılında sahte fatura düzenlemek eyleminin birbirinden ayrı ve kendi içerisinde teselsül eden suçları oluşturduğu gözetilmeden hangi yıldan hüküm kurulduğu anlaşılamayacak biçimde ve zincirleme suç hükümleri uygulanmaksızın yazılı şekilde tek mahkumiyet hükmü kurulması,
3-)Sahte fatura düzenlemek eylemi bakımından 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 4369 sayılı Yasa ile değişik 359/b-1. maddesinde onsekiz aydan üç yıla kadar hapis cezası öngörülmüş olup, aynı eylemin düzenlendiği 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 359/b maddesinde ise üç yıldan beş yıla kadar hapis cezası öngörüldüğü nazara alındığında, belirtilen suç tarihinde sahte fatura düzenlemek suçunun temel cezasının asgari haddinin 18 ay hapis olduğu ve bu haliyle sanığın lehine olduğu cihetle, uygulamalı yasa karşılaştırması yapılmadan, temel cezanın teşdit uygulanmasına ilişkin bir gerekçe de gösterilmeden temel cezanın 18 ay yerine 3 yıl olarak belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayini, yasaya aykırı,
4-)5237 sayılı TCK’nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, sonuç ceza itibariyle sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 19.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.