Danıştay 9. Daire 2019/3485 Esas 2022/1706 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/3485
Karar No : 2022/1706


TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ... Akaryakıt Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, 2016 yılı hesapları üzerinde yapılan kaydi envanter sonucu belgesiz motorin aldığının tespit edildiği yolunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 9/2. maddesi uyarınca re'sen tarh edilen 2017/Aralık dönemine ilişkin bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:.. sayılı kararıyla; 2016 hesap dönemine ilişkin yapılan kaydi envanter sonucu, davacı şirketin, 44.971,72 litre motorin, 15.578,95 litre kurşunsuz benzin ve 99.691,53 kilogram LPG otogazın belgesiz aldığının tespit edildiği, davacı şirket tarafından her ne kadar kaydi envanter farkının 2015 dönem sonu envanter tespitindeki eksiklikten kaynaklandığı, 2015 dönem sonunda stok tespiti yapılırken depolardaki fiili miktarın dikkate alınmadığı, 6736 sayılı Yasadan faydalanılması nedeniyle 2015 dönem sonu stoklarında düzeltme yapılmadığı belirtilmişse de, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 186. maddesi uyarınca envanter çıkarmanın, bilanço günündeki mevcutları, alacakları ve borçları saymak, ölçmek, tartmak ve değerlemek suretiyle kesin bir şekilde ve müfredatlı olarak tesbit etmek suretiyle yapılacağı, ancak ticari teamüle göre tartılması, sayılması ve ölçülmesi mutat olmayan malların değerlerinin tahminen tesbit olunacağına ilişkin düzenleme karşısında, davacının dönem sonu stoklarına ilişkin kaydi envanter kaydı farkıyla ilgili açıklamasının ticari teamüllere uygun olmaması, basiretli bir iş adamı gibi hareket etmesi gereken davacının, kendi tuttuğu kayıtların usulsüz olduğu iddiasıyla bu durumdan faydalanmasının hukuken mümkün olmaması, usulsüzlüğü iddia edilen defterlerin inceleme yapılan 2016 yılına ait olmaması ve mükellef tarafından 6736 sayılı Yasadan faydalanılan 2015 yılına ilişkin olması karşısında, belgesiz akaryakıt alımı yaptığı sonucuna varılan davacı şirket, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 9. maddesi uyarınca mal ve hizmetlere ait alış belgelerinin ibrazı için tespit tarihinden itibaren verilmesi gereken 10 günlük süreyi, belgesiz alış olmadığı ve belge bulunmadığı gerekçesiyle istemediğinden ve vergi inceleme tutanağının düzenlenerek imzalandığı tarih tespit tarihi olarak alınmak suretiyle, bu tarihteki emsal bedel üzerinden yapılan matrah takdir yöntemi mahkemece uygun bulunduğundan dava konusu bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Akaryakıt istasyonlarında bulunan otomasyon sistemi nedeniyle belgesiz akaryakıt alım-satımı yapılmasının teknik olarak imkansız olduğu, vergi inceleme raporunda ileri sürülen iddiaların hukuki ve somut delillerle ispatlanması gerektiği, teknik bir konuda bilirkişi incelemesi yaptırılmadan verilen kararın hukuka aykırı olduğu iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki ... Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin .... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz isteminde bulunandan 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca hesaplanacak nispi harcın alınmasına,
4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ... Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 28/04/2022 tarihinde, kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.