Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/19433 Esas 2018/23127 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ :ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi ....Elektrik Dağıtım A.Ş. vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin 03/04/2007-31/10/2013 tarihleri arasında asıl işveren davalı Bedaş yanında son alt işveren ... Güvenlik Hizmetleri Ltd. Şti."nde güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, işine son verildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti, ulusal bayram, genel tatil, hafta tatili, fazla mesai, asgari geçim indirim, yol ve yemek ücreti alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalıların Cevabının Özeti:
Davalı .... vekili; zamanaşımı itirazında bulunarak, yıllık izinlerin kullandırılmadığı iddiasının hayatın olağan akışına uygun olmadığını, yol ve yemek ücretlerinin sözleşmede yer almadığını ve yasal olmadığını, yüklenici firmalar ile müvekkili şirket arasında asıl-alt işveren ilişkisi bulunmadığını, davacı ile müvekkili arasında iş akdi olmadığını, davacının tüm işçilik alacaklarından diğer davalı şirketin sorumlu olduğunu savunmuştur.
Davalı ... Güvenlik Ltd. Şti. vekili; sorumluluğun davalı Bedaş"ta olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti ve fazla mesai alacaklarının davalılardan tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı .... vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı Bedaş"ın aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve fazla çalışma ücretlerinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, davacı dava dilekçesinde özel güvenlik görevlisi olarak 08.00-20.00 veya 20.00-08.00 saatleri arasında iki vardiya halinde günde 12 saat çalıştığını iddia ederek fazla mesai ücreti talep etmiş, bilirkişi raporunda davacının haftalık 18 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hesaplama yapıldığı anlaşılmıştır.
Dosya içeriğine göre davalı işyerinde günde 12 saat, 4 gün gündüz, 4 gün gece vardiyasında ayda 19 gün çalışıldığı, 01.03.2013 tarihinden fesih tarihine kadar ise günde 8 saat 3 vardiya halinde çalışma yapıldığı anlaşılmıştır.
Mahkemece bu çalışma düzenine göre hesap yapılmak üzere yeni bir bilirkişi raporu alınmak suretiyle sonuca gidilmeli, ayrıca 01.03.2013 tarihinden sonra davalı işyerinde fazla mesai yapılmadığı kabul edilmelidir. Yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
3-Diğer yandan fazla mesai ve yıllık izin alacaklarının net tutarları belirlenirken sigorta ve işsizlik primi kesintisi yapılmaması da hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 13/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.