Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki her iki taraf vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
1) Alacaklı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
5393 Sayılı Yasa 13.07.2005 tarihinde yürürlüğe girdiğinden bu tarihten sonra uygulanan hacizlere anılan Yasa hükümlerinin uygulanması zorunludur. Bu durumda 5393 sayılı yasanın 15/son maddesi gereğince haczedilen gayrımenkullerin kamu hizmetinde fiilen kullanılıp kullanılıp kullanılmadığı (niteliği itibariyle bizatihi haczi kabil olmayanlar dışındakiler) tespit edilerek oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken sonuca etkili olmayan kamu yararı tahsis kararı esas alınarak dava konusu taşınmazlardan 264,1786,2564,6735,6741,6772,6776,6969,7033 parsel sayılı taşınmazlar üzerindeki hacizlerin kaldırılması yerinde değildir.
2) Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Şikayete konu hacizli gayrımenkullerden 6922,7292,7546,8363,6736 ve 6770 parseldeki taşınmazların fiilen kamu hizmetinde kullanıldıkları mahkemece yaptırılan keşif sonucu alınan bilirkişi raporuyla belirlendiğine göre bu taşınmazlar üzerindeki hacizlerin de kaldırılması gerekirken anılan taşınmazlar için de istemin reddi isabetsizdir.
SONUÇ  : Taraf vekillerinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile yukarıda (1) numaralı bentte yazılı nedenlerle alacaklı yararına, (2) numaralı bentte yazılı nedenlerle de borçlu yararına İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 05.03.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.