Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/7639 Esas 2020/5914 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7639
Karar No: 2020/5914
Karar Tarihi: 30.11.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/7639 Esas 2020/5914 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin silahlı terör örgütüne üye olması suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Temyiz eden kişinin talebi reddedilmiştir çünkü yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olduğu belirlenmiştir. Ancak, mahkeme sanığa verilen cezaların belirli kanun maddelerindeki hatalardan dolayı düzeltilmesi gerektiğine karar vermiştir. Bu nedenle, karar bozulmuş ve bu hatalar düzeltilerek hüküm onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu 314/2, 62/1, 53/1-2-3, 58/9-6, 63/1
- 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu 5/1
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu 58/6

16. Ceza Dairesi 2019/7639 E. , 2020/5914 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/2, TCK’nın 62/1, 53/1-2-3, 58/9-6, 63/1 maddeleri uyarınca verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
1) Sanığa üyelik suçundan verilen cezanın artırılması sırasında artırım oranının doğru uygulanmasına karşın uygulanan kanun maddesinin 3713 sayılı Kanunun 5/1.
maddesi olarak gösterilmesi gerekirken aynı Kanunun 5/2. maddesi olarak gösterilmesi,
2-Terör örgütü mensubu olduğu kabul edilen sanık hakkında verilen cezanın, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilirken uygulama maddesi olarak karar yerinde sadece TCK’nın 58/9. maddesinin gösterilmesi gerekirken, anılan maddenin atıf maddesi olarak kabulü ile uygulama yeri bulunmayan TCK’nın 58/6. maddesi gereğince tekerrür uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olduğundan hükmün bu nedenlerle BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmeden CMK"nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün ilgili fıkrasındaki “5/2. maddesi” ibaresinin çıkartılarak yerine “5/1. maddesi” ibaresinin eklenmesi, hükmün tekerrür uygulamasına dair fıkrasındaki “maddesi yollaması ile 5237 Sayılı TCK"nın 58/6” ibaresinin çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Malatya 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.