Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/770 Esas 2017/1215 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/770
Karar No: 2017/1215
Karar Tarihi: 16.02.2017

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/770 Esas 2017/1215 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, bir kısıtlı adayı hakkında vesayet hukukuna ilişkin açılan davada yaşanan yetkisizlik kararları nedeniyle uzun süren bir süreç yaşandığını ve sonunda Bölge Adliye Mahkemelerinin görevinin yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğu belirtilerek dosyanın incelemesi sonucunda hükümlünün vasi atanması talep dilekçesinde beyan ettiği yerleşim yeri adresinin çözümlenmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Kararda detaylı açıklanan kanun maddeleri ise Türk Medenî Kanunu'nun 411. maddesi ve 19/1. maddesidir. Ayrıca kararın kabul edildiği yasalar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesidir.

20. Hukuk Dairesi 2017/770 E. , 2017/1215 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Sulh Hukuk Mahkemesi

Kısıtlı adayı hakkında vesayet hukukuna ilişkin olarak açılan davada ... Sulh Hukuk ve ... Sulh Hukuk Mahkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile dosyada son karar Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de iki farklı Bölge Adliye Mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verilmiş olması ve 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince Bölge Adliye Mahkemeleri hukuk dairelerinin görevinin yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, 4721 sayılı TMK"nın 407. maddesi uyarınca hükümlüye vasi atanmasına ilişkindir.
... Sulh Hukuk Mahkemesince hükümlünün MERNİS adresinin "... mah. ... Cad. No:... .../..." olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
... Sulh Hukuk Mahkemesince hükümlünün MERNİS adresinin ceza infaz kurumuna ait olduğu, hükümlünün cezaevine girmeden önceki son ikametgah adresinin “... Mahallesi ... Bulvarı ... Askeri Lojmanları ... Apartmanı No:... .../...” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
Türk Medenî Kanununun 411. maddesine göre, “Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir. “Aynı Kanunun 19/1. maddesi uyarınca “Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.”
Hükümlünün vasi atanması talep dilekçesinde cezaevine girmeden önceki son yerleşim yeri adresini “... mahallesi ... Bulvarı ... Askeri Lojmanları ... Apartmanı No: ... .../...” olarak beyan ettiği anlaşıldığından uyuşmazlığın ... Sulh Hukuk Mahkemesinde çözümlenmesi gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince ... Sulh Hukuk Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 16.02.2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.