Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/8056 Esas 2019/1043 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8056
Karar No: 2019/1043
Karar Tarihi: 23.01.2019

Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/8056 Esas 2019/1043 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, verileri hukuka aykırı olarak ele geçirme suçundan Asliye Ceza Mahkemesi'nde yargılanmış ve mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, sanığın mağdurun özel hayatına ilişkin görüntülerini onun rızası dışında ifşa etmesi şeklinde gerçekleşen suçun özel hayatın gizliliğini ihlal suçu kapsamında olduğu ve mağdurun şikayetini geri çekmesi nedeniyle sanık hakkında düşme kararı verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle mahkeme kararı bozulmuş ve sanık hakkındaki dava TCK'nın 134/2, 139/1, 73/1 ve CMK'nın 223/8. maddeleri gereğince düşürülmüştür. Kanun maddeleri açısından, TCK'nın 136/1 (Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme), 43/1 (Bir fiilin yasal olup olmadığını bilerek veya olması gerektiğini öngörerek işlemek), 62/1 (Bir kimseye ait özel hayatın gizliliğini ihlal etmek) ve 53/1 (Kötüye kullanma suçları) maddeleri izah edilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2018/8056 E. , 2019/1043 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme
Hüküm : TCK"nın 136/1, 43/1, 62/1, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın, bir dönem duygusal arkadaşlık yaptıkları dönemde mağdur ile beraber çekinmiş oldukları ve sanık ile aralarındaki ilişkinin varlığını ve boyutunu kendisinde saklı tutan mağdurun özel hayatına ilişkin görüntülerini onun rızası dışında ifşa etmesi şeklinde sübutu kabul edilen eylemin TCK’nın 134/2. madde ve fıkrasında düzenlenen özel hayatın gizliliğini ihlal suçu kapsamında kaldığı ve bu suçunda aynı kanunun 139. maddesi uyarınca takibi şikâyete bağlı suçlardan olmasına nazaran, mağdurun 15.12.2015 tarihli duruşmada verdiği beyanında sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçmesi karşısında sanık hakkında düşme kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanık hakkındaki davanın TCK"nın 134/2, 139/1, 73/1 ve CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 23.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.