Danıştay 4. Daire 2022/2839 Esas 2022/3024 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/2839
Karar No : 2022/3024


TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- … Metal Sac Çelik Çekme Boru Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ: Av. …
2- … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ: Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının temyizen incelenerek taraflarca aleyhlerine olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem : Davacı hakkında, sahte fatura kullanıldığından bahisle düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden resen tarh edilen 2016/1, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11 ve 12 dönemleri vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi ile 213 sayılı Kanunun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:… , K:… sayılı kararda; ihtilaflı dönemde davacının fatura aldığı Bayrampaşa Vergi Dairesi mükellefi Tas. Hal. … Metal İnş. San. Tic. Ltd. Şti., Bayrampaşa Vergi Dairesi mükellefi … , Halkalı Vergi Dairesi mükellefi … Global Lojistik ve Dış Ticaret Limited Şirketi, Tuna Vergi Dairesi mükellefi … , Tuna Vergi Dairesi mükellefi … , Bayrampaşa Vergi Dairesi mükellefi Tasfiye Hal. … Demir Mamulleri San. Tic. Ltd. Şti., hakkında düzenlenen Vergi Tekniği Raporlarındaki tespitler düzenlenen faturaların sahte belge niteliğinde olduğunu ortaya koymaya yeterli olduğundan bahsi geçen firmalardan alınan faturalar nedeniyle yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık, kesilen özel usulsüzlük cezasında ise hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Davacı tarafından, Vergi Dava Dairesi kararının hukuka aykırı olduğu belirtilerek bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davalı idare tarafından, kesilen özel usulsüzlük cezasının hukuka uygun olduğu belirtilerek söz konusu Vergi Dava Dairesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Davalı idarenin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü iddialar bakımından;
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Davacı tarafın temyiz istemine gelince;
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 46. maddesinde, Danıştay dava daireleri ile bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarına karşı tebliğ tarihini izleyen otuz gün içinde Danıştayda temyiz yoluna başvurulabileceği; 49. maddesinin (3) numaralı fıkrasında, kararların kısmen onanması ve kısmen bozulması hallerinde kesinleşen kısmın Danıştay kararında belirtileceği hükme bağlanmış olup, temyiz yoluna, aleyhine karar verilen taraflarca başvurulabileceği açıktır.
Kanun yoluna başvurmada hukuki yarar bulunması, başka bir deyişle, kanun yoluna başvuranın aleyhine kanun yoluna başvurduğu kararın bozulması veya değiştirilmesinde korunmaya değer hukuki menfatinin bulunması şarttır.
Dosyanın incelenmesinden, davacı tarafından, resen tarh edilen 2016/1, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11 ve 12 dönemleri vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatları ile 213 sayılı Kanunun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasına karşı dava açıldığı, … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:… , K:… sayılı karar ile vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatlarının iptali isteminin reddine, özel usulsüzlük cezasının iptaline karar verildiği, Mahkemenin kısmen kabul, kısmen ret kararının davacı tarafa 20/04/2021 tarihinde elektronik posta yoluyla tebliğ edilmesine rağmen istinaf yoluna başvurulmadığı görüldüğünden Mahkeme kararının vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatlarına ilişkin kısmın kesinleştiği anlaşılmıştır.
Bu durumda … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının özel usulsüzlük cezasına ilişkin kısmı yönünden davalı idarenin istinaf başvurusunu reddeden temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının davacı tarafından temyiz edilmesinde hukuki yarar bulunmadığı ayrıca davacı tarafından, Vergi Mahkemesi kararının davanın reddine ilişkin kısmının kaldırılması istemiyle istinaf başvurusunda bulunulmadığı ve bu kısmın kesinleştiği dikkate alındığında, davacının temyiz isteminin incelenmeksizin reddi gerekmiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idarenin temyiz isteminin reddine, davacının temyiz isteminin incelenmeksizin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 28/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.