Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2142 Esas 2019/7260 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2142
Karar No: 2019/7260
Karar Tarihi: 13.11.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2142 Esas 2019/7260 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Gaziosmanpaşa 8. Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişi hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan daha önce para cezası ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmettiği ancak uyulmaması üzerine hapis cezası ile tecziyesine karar verildiği bir dava inceledi. Dosyanın incelenmesi sonucunda, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'ın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarlama yapılması gerektiği görüldü. Hüküm, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen 17/11/2014 tarihli kararın itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iade edildi. Kanun maddeleri: - 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'ın 191. maddesi - Aynı Kanunun 85. maddesi - 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası - 5237 sayılı TCK'ın 191. maddesinin 7. fıkrası - 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. ve 101. maddeleri

10. Ceza Dairesi 2019/2142 E. , 2019/7260 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : GAZİOSMANPAŞA 8. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Hükümden önce 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
Hükümlü hakkında 16/05/2011 tarihinde 2010/961 esas 2011/523 karar sayı ile TCK"nın 191/1, 62/1, 50/1-a, 52/2 ve 191/2 maddeleri uyarınca neticeten 6000-TL adli para cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildiği, kesinleşen kararın infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 7. fıkrası uyarınca daha önce hükmedilmiş olan cezanın aynen infazına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, 19/11/2014 tarihli karar ile kesinleşmiş hüküm değiştirilmek suretiyle, TCK"nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 1 sene 3 ay hapis cezası ile tecziyesine karar verildiği anlaşılmıştır.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen 17/11/2014 tarihli kararın, 5275 sayılı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca temyiz yasa yoluna değil, itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 13/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.