MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu kurum ve kuruluşlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık, 5809 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-d, 62, 52, 53, 58. maddeleri uyarınca mahkumiyet, kazanılmış hakkının korunmasına 5809 sayılı Yasanın 56/2-5, 63/10, TCK"nın 62, 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Kamu kurum ve kuruluşlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık ve 5809 sayılı Yasaya muhalefet suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın bir süre birlikte çalıştıkları katılana ait kimlik belgesini ele geçirerek üzerinde yapmış olduğu tahrifat ile Türk Telekoma başvurarak adına 312 355 50 70 numaralı hattı çıkardığı, hattı bir süre kullandığı, kullanım nedeni ile çıkan borcun katılan tarafından ödenmemesi üzerine icra takibi yapıldığı ve katılanın şikayetçi olduğu, telefon abonelik sözleşmesindeki imza ile katılanın ve sanığın temin edilen yazı ve imza örnekleri üzerinde yaptırılan inceleme sonucu düzenlenen bilirkişi raporuna göre, katılan adına atfen atılı imzanın katılanın eli ürünü olmadığı, ancak sanığın eli ürünü olmasının kuvvetle muhtemel olduğunun belirtildiği, bu suretle kamu kurum ve kuruluşlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık ve 5809 sayılı Yasaya muhalefet suçlarını işlediğinin kabul edildiği olayda;
1- 5809 sayılı Yasaya muhalefet etmek suçundan verilen mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktarına göre karar tarihi itibariyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Sanık savunması, katılan beyanı, bilirkişi raporu ile tüm dosya kapsamından, sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin sübut bulduğuna yönelik mahkeme kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanık hakkında hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluğuna hükmedilmemesi ve tekerrüre esas alınan ilamına konu TCK"nın 157/1 maddesindeki dolandırıcılık suçunun, hükümden önce yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında, anılan hükme ilişkin -bu yönden- uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak tekerrüre esas olmaması halinde adli sicil kaydındaki diğer ilamlar incelenerek tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın suçu işlemediğine, failin Fehmi olduğuna ve resmi belgede sahtecilik suçundan Ankara 11. Asliye Ceza Mahkemesi"nde yargılanıp beraat ettiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 05/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi