5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/10048 Esas 2020/10937 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10048
Karar No: 2020/10937
Karar Tarihi: 17.09.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/10048 Esas 2020/10937 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Katılan vekilinin temyiz istemi, nakil aracının müsaderesi ile ilgilidir ve böyle bir karar verilmemiş olduğundan temyize uygun bir hüküm olmadığı gerekçesiyle reddedilmiştir. Sanıklar müdafinin temyiz istemi ise kabul edilmiş ve hüküm bozulmuştur. Yapılan incelemede, 7242 sayılı Kanun'un 61. maddesiyle 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesine eklenen düzenleme sanık lehine olduğundan ve kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulaması mümkün hale geldiğinden, yerel mahkemenin sanığın hukuki durumunu yeniden değerlendirmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu sebeple hüküm bozulmuş ve dosya mahkemesine gönderilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesi, 5607 sayılı Kanun'un 5/2. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 61. ve 63. maddeleri, 5607 sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. ve 321. maddeleri.

19. Ceza Dairesi 2019/10048 E. , 2020/10937 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
A) Katılan vekilinin temyiz istemine yönelik incelemede,
Katılan vekilinin temyiz isteminin kapsamının nakil aracının müsaderesine karar verilmesi gerektiğine dair olduğu anlaşılmakla iddianamede nakil aracının müsaderesinin talep edilmemiş ve bu hususta mahkemece de karar verilmemiş olması karşısında ortada temyizi kabil bir hüküm bulunmadığından katılan vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi uyarınca tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE,
B) Sanıklar müdafinin temyiz istemine yönelik incelemede,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklinde düzenlemenin sanık lehine hükümler içerdiği, yine aynı Kanun"un 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanıklar müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 17/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.