Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Borçluya  gönderilen satış ilanının 7201 Sayılı Kanunun 21. maddesine göre tebliğ edildiği,  ancak Tebliğat Tüzüğünün 28. maddesinin uygulanmadığı  görülmüştür.
Tüzüğün anılan  maddesine göre muhatabın adreste neden bulunmadığı komşu, kapıcı, yönetici, zabıta amir veya memurları .... vs. gibi  kimselerden sorulmalı, tevziat saatinden sonra adrese gelindiğinin tesbit edilmesi ve bunun tebligat parçasına yazılıp ilgilisine imza ettirilerek belgelenmesi  halinde 21. maddeye  göre tebligat yapılabilir. Yukarıda  yazılı hususlar yerine getirilmediği için satış ilanı tebligatı usulune uygun değildir. 7201 Sayılı Kanunun 32. maddesi  gereğince tebliğatın usulsüz olması halinde  muhatabı tebliğden haberdar  olmuş ise muteber sayılır Muhatabın  beyan ettiği  tarih tebliğ tarihi olarak  kabul edilir (H.G.K.nun 29.12.1993 tarih 1993/18-778E. 876 K. Sayılı kararı).
Bu durumda, adı geçene satış ilanının usulüne uygun olarak tebliğ edilmediği saptandığı için ve bu husus yerleşik Yargıtay uygulamalarına göre tek başına ihalenin feshi sebebi kabul edileceğinden zarar unsurunun da mevcut olduğu gözetilerek ihalenin feshine karar verilmelidir.
Aksine düşüncelerle yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 01.03.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.