MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... ... 6. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 08/12/2015 tarih ve 2014/543-2015/1028 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı ...Ş. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkillerinin davalı ...nin acentesi davalı ...Aracılık Hizmetleri Ltd. Şti. aracılığıyla 2011 yılında “ ... bireysel emeklilik sistemine” dahil olduğunu, müvekkillerinin bireysel emeklilik sistemine dahil olduktan sonra prim ödemelerini banka hesabından yıllık olarak yaptıklarını, davalı ...nin acentesi olan davalı ...Aracılık Hizmetleri Ltd. Şti.’nin yetkilisi davalı ... tarafından 2012 yılı prim ödemelerinin müvekkillerinde talep edildiğini, bunun üzerine müvekkili ... tarafından 2012 yılı prim ödemesi için 10.630,00 TL diğer müvekkili ... tarafından ise 41.000,00 TL prim ödemesinin davalı acentenin banka hesabına yapıldığını, ancak müvekkilleri tarafından yapılan kontrollerde prim ödemelerinin davalı ...nin sisteminde görülmediğini, davalı acente tarafından prim ödemelerinin bireysel emeklilik sistemine yansıtılmaması sebebiyle müvekkillerinin zarara uğratıldıklarını, davalılar arasındaki acentelik sözleşmesinde ... Emeklilik A.Ş. tarafından acenteye bireysel emeklilik için “prim tahsil yetkisi” verildiğini, oluşan zarardan davalıların müştereken ve müteselsilen sorumlu olduklarını ileri sürerek toplamda 51.630,00 TL maddi zararlarının ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ...Ş. vekili; davalı ...Aracılık Hizmetleri Ltd. Şti.’nin müvekkilinin acentesi ve diğer davalı ...’nın ise bireysel emeklilik aracısı olduğunu, müvekkili ile acente arasında yapılan sözleşmeye ve mevzuata göre acentenin emeklilik primi tahsil etme yetkisinin bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalılar, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacıların davalı ...Ş."nin acentesi diğer davalı şirket ve bu şirkete bağlı çalışan emeklilik aracısı olan davalı ... aracılığıyla bireysel emeklilik sözleşmesi tanzim ettikleri, davacılar tarafından ödenen 2012 yılına ait primlerin diğer davalılar tarafından bireysel emeklilik sistemine yansıtılmadığı, davalı ...nin diğer davalılar tarafından yapılan 2011 tarihli bireysel emeklilik sözleşmesini kabul ederek acentenin işlemlerine icazet verdiği, ayrıca davalılar arasında imzalanan acentelik sözleşmesinin 3.2.1 maddesinde, acenteye, bireysel emeklilik sistemine ait planların tanıtımı, satış ve bireysel emeklilik sistemine ilişkin diğer aracılık hizmetlerini yerine getirmesi için yetki verildiği, bu nedenle davalıların oluşan zarardan sorumlu oldukları gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı ...Ş. vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı ...Ş. vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı ...Ş. vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2.645,44 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 08/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.