12. Ceza Dairesi Esas No: 2018/2382 Karar No: 2019/1005 Karar Tarihi: 22.01.2019
Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2382 Esas 2019/1005 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın, bir demir çelik fabrikasındaki çalışma ortamında havalandırma ve çekiş sistemleri kullanmamak nedeniyle bir işçinin karbonmonoksit gazı zehirlenmesinden dolayı taksirle öldürme suçundan mahkumiyeti TCK'nın 85/1, 62/1, 50/1-a-4, 52/2-4. maddeleri gereğince gerçekleşti. İşverene %90 oranında kusur izafe edildiği ve temel cezanın bireyselleştirilmesinde isabetsizlik görülmediği belirtildi. Mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak verdiği hüküm, temyiz itirazlarına rağmen ONANDI.
12. Ceza Dairesi 2018/2382 E. , 2019/1005 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle öldürme Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 50/1-a-4, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanığın olay tarihinde ... Sınai Ve Tıbbi Gazlar İstihsal Endüstri A.Ş"ye ait demir çelik fabrikasında yetkili ve sorumlu müdür olarak görev yaptığı, kaynakçı olarak çalışan 35 yaşındaki işçinin karbonmonoksit (CO) gazı zehirlenmesi sonucu öldüğü ve Karşıyaka 2. İş Mahkemesi Hakimliğinin 2007/187 esas sayılı dosyası için hazırlanan 04/10/2010 tarihli bilirkişi heyet raporunda; "...olayın meydana gelmesinde ölenin çalıştığı atölyede yoğun miktarda karbonmonoksit gazının bulunabileceği ve bu gazın çalışma ortamının belli yerlerine birikebileceği, ölenin iş yerine ortama yayılan zehirli gaza maruz kadığı, burda metallerin eritilmesi sırasında ortama yayılabilecek karbonmonoksit ve benzeri zararlı gazları, çalışma ortamına yayılmasını uygun havalandırma ve çekiş sistemleri ile önlemediği, çalışma ortamına gaz yayılması anında, bu durumu duyuracak alarm sistemine yer verilmediği..." tespitleri yapılarak işverene %90 oranında kusur izafe edildiği olayda, TCK"nın 61. maddesinde belirlenen temel cezanın bireyselleştirilmesine ilişkin ölçütler ve aynı Kanunun 3. maddesindeki adalet, hakkaniyet ve orantılılık ilkesi gözetilerek temel cezanın tayininde isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamede bu yönde bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir. Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin bilirkişi raporları arasında çelişki bulunduğuna, cezanın fazla olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 22.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.