Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6966 Esas 2019/1000 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6966
Karar No: 2019/1000
Karar Tarihi: 22.01.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6966 Esas 2019/1000 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Sanık hakkında daha önce verilen hüküm 2.000 TL adli para cezası ve sürücü belgesinin geçici olarak geri alınması şeklindedir. Mahkemenin kararı temyiz edilmiştir. Yargılama ve deliller incelendiğinde, sanığın temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, adli para cezasının taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ihtar edilmediğinden, hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri şunlardır: TCK\"nın 89/1, 62/1, 52/2, 53/6. maddeleri, 5237 sayılı TCK\"nın 52/4. ve 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK\"un 321. maddesi, 322. maddeye istinaden ise hüküm fıkrasının dördüncü paragrafının son cümlesinde adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtar edilmesi gerektiği belirtilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2017/6966 E. , 2019/1000 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62/1, 52/2, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında 20.04. 2015 tarihli hükümle 2.000 TL adli para cezası yanında TCK"nın 53/6. maddesi uyarınca sürücü belgesinin de geçici olarak geri alınmasına da karar verilmesi sebebiyle hükmün temyize kabil olduğu anlaşılarak yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde, geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği uyarısından sonra, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtar edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının dördüncü paragrafının son cümlesinin, “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.