Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/380 Esas 2015/1100 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın suç tarihinde katılanın köyüne giderek kuzularına alıcı olduğu, pazarlık sonucunda peşin 11.500 TL’ye anlaştıkları, sanığın, kuzuları kamyona yüklediği ve katılana 2.000 TL verip kalan parayı da ...’daki bürosunda vereceğini söyleyerek katılanı yanına alıp ..."a götürdüğü, katılanın burada bir süre lokantada, daha sonra pastanede sanık tarafından bekletildiği, akabinde katılanın yanına gelen sanığın, paranın gelmediğini ve borucunu ertesi gün ödeyeceğini söyleyerek katılanı bir otele yerleştirdiği, katılanın durumdan kuşkulanmaması için adres bilgileri doğru olmayan 9.500 TL meblağlı adi nitelikli bir senet verdiği, bir gün sonra saat 10:00’da katılanı otelin önünden alıp parasını vereceğini söylemesine rağmen ertesi gün belirtilen saatte gelmediği ve telefonla aramalarda çocuğunun hastalığı nedeniyle gelemeyeceği biçiminde bahaneler ileri sürdüğü, sonrasında ise telefonlarına ulaşılamadığı, bu suretle TCK’nın 157. maddesi gereğince dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak ;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamasına rağmen, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 100 gün olarak tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "100 GÜN", "2000 TL" terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 GÜN", "100 TL" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.