Cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/2076 Esas 2019/12999 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2076
Karar No: 2019/12999
Karar Tarihi: 04.12.2019

Cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/2076 Esas 2019/12999 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık hakkında cinsel saldırı suçundan mahkumiyet kararı verildi. Ancak, sanık müdafisinin temyiz itirazları sonucu, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 102/3-b maddesi uyarınca belirlenen cezanın 6545 sayılı Kanun kapsamında yeniden değerlendirilmesi gerektiği ve bu nedenle hükmün bozulması gerektiği kabul edildi. Sanığın katılana yaptığı eylemin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı ancak hizmet ilişkisi bulunmadığı gözetilmeden müsnet suçtan belirlenen temel cezanın fazla tayini nedeniyle kanun maddeleri açıklanarak hükmün bozulmasına karar verildi.
Detaylar:
- İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmiştir.
- Yapılan değerlendirme sonucunda, sanığın olay günü katılanın elinden tutarak kalçalarına dokunduğu anlaşılmıştır.
- Sanığın çalışanı olmayan katılanın seraya ortakçı olduğu da dosya içerisinden anlaşılmıştır.
- Hizmet ilişkisi bulunmamasına rağmen müsnet suçtan belirlenen temel cezanın fazla tayini nedeniyle kanun maddeleri açıklanarak hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
- 5237 sayılı TCK'nın 102/3-b m

14. Ceza Dairesi 2019/2076 E. , 2019/12999 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Katılanın aşamalardaki ifadeleri, savunma ile tanık beyanları nazara alındığında sanığın olay günü seraya çağırdığı katılanın elinden tutarak kalçalarına dokunduğunun ve sanığın çalışanı olmayan katılanın seraya ortakçı olduğunun sanık savunması ile tüm dosya kapsamından anlaşılması karşısında, taraflar arasında hizmet ilişkisi bulunmadığı gözetilmeden, müsnet suçtan belirlenen temel cezanın 5237 sayılı TCK"nın 102/3-b. maddesi ile artırılması suretiyle fazla ceza tayini,
Sanığın olay günü katılanın elinden tutarak kalçalarına dokunması şeklindeki fiziksel temas içeren eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı nazara alınıp hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında,5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 04.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.