Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8154 Esas 2018/1289 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8154
Karar No: 2018/1289
Karar Tarihi: 15.02.2018

Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8154 Esas 2018/1289 Karar Sayılı İlamı

Özet:

11. Ceza Dairesi tarafından 2017 yılında açılan bir Vergi usul kanununa muhalefet davasında, sanık hakkında defter ve belgeleri gizlemek suçundan verilen beraat kararı, mahkemece kabul edilmiştir. Ancak sanık müdafinin temyiz itirazları sonucunda, tebligatın işyerinde bizzat sanığa yapılmadığı ve vergi incelemesinin mükellefin işyerinde yapılması gerektiği hatırlatılmıştır. Ayrıca cezanın alt sınırının 6 ay olarak belirlendiği kabul edilerek sanığa 1 yıl hapis cezası verilmesi, haksız bir tayin olarak değerlendirilmiştir. Bu nedenlerle mahkeme kararı 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi uyarınca bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 139. maddesi
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359/a-2. maddesi
- 5728 sayılı Kanunun 359/a-2. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi

11. Ceza Dairesi 2017/8154 E. , 2018/1289 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında mahkumiyet
Sanık ... hakkında beraat

I-Sanık ... hakkında defter ve belgeleri gizlemek suçundan verilen beraat kararına ilişkin katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında defter ve belgeleri gizlemek suçundan verilen beraat kararına ilişkin sanık müdafinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
1-213 sayılı Yasanın 139. maddesinde yazılı istisnalardan birinin bulunmaması halinde vergi incelemesinin mükellefin işyerinde yapılması gerektiği, sanığa vergi denetmeni tarafından defter ve belgelerini ibraz etmesi için çıkarılan tebligatın işyerinde bizzat sanığa 10.11.2006 tarihinde yapıldığı anlaşılmakla, hesapların dairede incelenmesine imkan veren 213 sayılı Yasanın 139/2. maddesindeki istisnalardan birinin varlığının önceden belirlenip belirlenmediğinin incelemeyi yapan vergi denetmeninden sorulması, işyeri dışında inceleme yapılmasına ilişkin bir tespiti varsa belgesinin dosyaya ibrazının istenmesi, aksi takdirde yapılan tebligatın hukuki geçerliliği bulunmadığından sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
2- Kabule göre;
a)Suç tarihinde yürürlükte bulunan 213 sayılı VUK"nun 359/a-2. maddesinde öngörülen defter ve belgeleri ibraz etmemek suçuna ilişkin hapis cezasının alt sınırının 6 ay olarak belirlendiği ve 08.02.2008 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik ile cezanın alt sınırının 1 yıl hapis cezasına çıkarıldığı gözetilmeden, sanık hakkında teşdit uygulandığına ilişkin bir gerekçe de gösterilmeksizin temel cezanın 6 ay hapis olarak tayini yerine, yazılı şekilde 1 yıl hapis olarak belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
b)Sanığa yüklenen "defter ve belgeleri ibraz etmeme" suçu neticesinde meydana gelen somut bir zarar bulunmadığı gibi adli sicil kaydına göre engel mahkumiyeti bulunmayıp, hakkında takdiri indirim maddesi uygulanarak cezası ertelenen sanık hakkında, zararın karşılanmadığı gerekçesi ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.02.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.