Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8131 Esas 2018/1288 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8131
Karar No: 2018/1288
Karar Tarihi: 15.02.2018

Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8131 Esas 2018/1288 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, vergi usul kanununa muhalefet suçu nedeniyle sanığı mahkum etmiştir. Kararda, Türk Ceza Kanunu ve Vergi Usul Kanunu'nun ilgili maddeleri dikkate alınarak ceza belirlenmesi gerektiği ifade edilmiştir. Ancak eksik ceza tayini yapıldığı gerekçesiyle temyiz edilmemiştir. Sanık savunmasının reddedildiği ve hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik olmadığı belirtilmiştir. Kararın sonunda 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 50. maddesine göre hapis cezasının paraya çevrilmesi sonucu karma uygulama yapılması suretiyle eksik ceza tayini isabetsizliği aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi
- 5728 sayılı Kanun'un 276. maddesi
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359/a-2. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/8131 E. , 2018/1288 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Kararın gerekçe bölümünde; 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7/2. maddesi gözetilerek, 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren ve karar tarihinde yürürlükte bulunan 5728 sayılı Yasanın 276. maddesiyle 213 sayılı VUK"nun 359/a-2. madde ve fıkrasında yapılan değişiklik öncesi ve sonrasındaki bütün hükümleri olaya ayrı ayrı uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe Yasanın tespiti gerektiği gözetilmeden, temel cezanın 5728 sayılı Yasayla yapılan değişiklikten önceki 213 sayılı VUK’nun 359/a-2. maddesi uyarınca belirlenmesi, bu hapis cezasının paraya çevrilmesinde maddenin 5728 sayılı Yasa ile değişmeden önceki halinde belirtilen “hükmedilecek hapis cezasının para cezasına çevrilmesinde hapis cezasının her bir günü için sanayi sektöründe çalışan 16 yaşından büyük işçiler için yürürlükte bulunan asgari ücretin bir aylık brüt tutarının yarısının esas alınacağı” hükmüne rağmen, 5237 sayılı TCK’nın 50. maddesi gereğince hapis cezasının paraya çevrilmesi sonucu karma uygulama yapılması suretiyle eksik ceza tayini isabetsizliği aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi, artırıcı nedenin bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 15.02.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.