9. Hukuk Dairesi 2017/10206 E. , 2018/23073 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin T.C. ... ... Bölge Başkanlığı"nın ihale yolu ile ...15. Piyade Tugay Komutanlığı"nın yemek işini üstlenen Hazır Yemek Şirketleri nezdinde 28/08/2008 tarihinden itibaren sürekli aralıksız garson, bulaşıkcı, levazımcı olarak çalıştığını, müvekkilinin 27/12/2004 tarihinde işten çıkartıldığını ileri sürerek, kıdem, ihbar tazminatları ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalılardan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı T.C. ... vekili, davacının servis kalkış saatlerinin 05:00-13:30 ve 11:30-19:30 olduğunu, bu çalışma saatleri içinde 30 dakika dinlenme sürelerinin olduğunu, personelin hafta da 45 ayda ise 180 saat mesai yaptığını, personelin haftalık izinlerini kullandıklarını, maaş bordrolarındaki gösterildiğini fazla mesai yaptırılmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı ...Tekstil İnş. Turz. Nak. Top. Tem. Otom. Paz. San. Ltd. Şti., davaya karşı cevap dilekçesi sunmamıştır.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, belli bir kıdeme sahip bir işçinin haklarından vazgeçecek şekilde iş akdinin fesih etmesinin hayatın olağan akışına aykırı olduğu, davacı işçi tarafından dinlenen tanık beyanları ile de belirlendiği üzere yıllık izinlerin kullandırılmaması, fazla mesai ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle iş akdinin haklı nedenle fesih edildiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve genel tatillerde çalışıp çalışmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını ve genel tatillerde çalıştığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma ve tatil alacaklarının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışma ile genel tatil çalışmasının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışma ve tatil çalışmasının yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma ve genel tatillerde çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İşçinin çalışma olgusunun tespitinde işyerinde veya komşu işyerinde çalışanların tanıklığı önemli olduğu gibi tanık olarak dinlenecek kişinin tanıklığına güveni etkileyebilecek bir durumun olup olmadığı da araştırılmalıdır. Tanıklar belirli bir dönem çalışmışlarsa ve başkaca delil yok ise beyanlarının belirttikleri dönemle sınırlandırılması gerekir.
Somut uyuşmazlıkta, davacı işçinin fazla mesai yaptığı ve genel tatillerde çalıştığı ancak karşılığı ücretlerinin ödenmediği iddiasıyla açtığı davada ispat külfeti altında olan davacının tanık deliline dayandığı görülmüştür. Ne var ki, dinlenen tek davacı tanığı işyerinde 2004-2012 yılları arasında çalıştığını beyan etmiştir.
Mahkemece, davacı tanığının davalı işyerinde 2012 yılından sonra çalışmadığı ve dolayısıyla 2012 yılı sonrası için görgüye dayalı bilgisinin bulunmadığı gözden kaçırılarak fesih tarihi olan 27.02.2014 tarihine kadar yapılan fazla çalışma ve genel tatil ücreti hesaplamalarına itibarla karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.