7. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/4823 Karar No: 2015/9261 Karar Tarihi: 18.05.2015
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/4823 Esas 2015/9261 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İş Mahkemesi'nde görülen bir alacak davasında, davacı yıllık izin alacağının yasal faiziyle birlikte tahsilini talep etmiş ve mahkeme tarafından davalıdan alındıktan sonra davacıya verilmesine karar verilmiştir. Ancak mahkeme, yıllık izin alacağının \"dava tarihinden itibaren işleyecek bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiziyle\" tahsil edilmesine hükmetmiştir. Yargıtay ise yıllık izin alacağı için yasal faizin uygulanması gerektiğini belirtmiştir. Bu nedenle, kararın düzeltilerek hüküm fıkrasının \"3.200,00 TL brüt yıllık izin alacağının 19.09.2012 dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine\" şeklinde yazılması gerektiği belirtilmiştir. Bu karar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 26. maddesine dayanarak verilmiştir.
7. Hukuk Dairesi 2015/4823 E. , 2015/9261 K.
"İçtihat Metni"
İş Mahkemesi Dava Türü : Alacak
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine, 2- 6100 sayılı HMK 26. maddesine göre hâkim, kanundaki istisnalar saklı kalmak kaydıyla, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Davacı vekili dava dilekçesinde yıllık izin alacağının dava tarihinden itibaren yasal faiziyle tahsilini talep etmiştir. Yasada yıllık izin için özel bir faiz düzenlenmemiştir. Mahkemece yıllık izin alacağı için dava tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi gerekirken "dava tarihinden itibaren işleyecek bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiziyle tahsiline" karar verilmesi hatalı olup bozma nedeniyse de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden karar bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 3. bendinin çıkarılarak yerine "3.200,00 TL brüt yıllık izin alacağının 19.09.2012 dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine," rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 18/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.