Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/1303 Esas 2019/7212 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1303
Karar No: 2019/7212

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/1303 Esas 2019/7212 Karar Sayılı İlamı

Özet:

10. Ceza Dairesi tarafından 2019/1303 E. ve 2019/7212 K. sayı ile verilen kararda, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurduğu suçundan dolayı tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymaması üzerine mahkûmiyetine karar verildiği belirtildi. Dosya incelendiğinde, daha önce aynı suçtan dolayı sanık hakkında verilmiş bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldı. Bu nedenle, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmadığından dolayı, sanık hakkında ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandığı ve bu tedbirin infazında yükümlülüklerinin ihlal edildiği gerekçesiyle yargılamaya devam edildiği belirtildi. Kararda, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, tüm delillerin birlikte toplandığı ve dosyadaki belge ve bilgilerin vicdanî kanıya uygun olarak kesin verilere dayandırıldığı ifade edildi. Sonuç olarak, sanığın temyiz itirazları reddedilerek hüküm onandı. Kararda, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uyulduğu ve bu nedenle bozmaya uyulduğu belirtildi. Kanunlarla ilgili detaylı bilgi ise yazının sonunda eklenmedi.

10. Ceza Dairesi 2019/1303 E. , 2019/7212 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : 1- TDST: Adana 6. Sulh Ceza Mahkemesi
2- Mahkûmiyet: ADANA 24. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 13/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.