Yargıtay - Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/614 Esas 2018/1286 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/614
Karar No: 2018/1286
Karar Tarihi: 15.02.2018

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/614 Esas 2018/1286 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin vergi usul kanunu ihlali suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak yapılan incelemede, suça konu faturaların KDV indirimi için kullanıldığı belirtilmiş ve gelir vergisi açısından bir sorunun olmadığı tespit edilmiştir. Suç tarihinin son beyanname tarihi olduğu kabul edilerek yapılan incelemede, sanığa yüklenen suçun cezasının türü ve üst sınırına göre, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleşen dava zamanaşımına kadar, zaman aşımına uğradığı görülmüştür. Bu nedenle, sanık hakkındaki kamu davası düşürülmüştür. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7 ve 66/1-e, 67/4. maddeleri, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2018/614 E. , 2018/1286 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Suç tarihinin sahte faturalar hangi vergi türünde kullanılmışsa bu vergiye göre sunulması gereken son beyanname tarihi olduğu cihetle; 08.07.2010 tarih ve VDENR-2010-1455/18 sayılı vergi inceleme raporunda, gelir vergisi yönünden tenkidi gerektirir bir husus bulunmadığının, suça konu faturaların KDV indiriminde kullanıldığının belirtilmesi karşısında, Aralık ayında matrahlı KDV beyannamesi verilmesi sebebiyle suç tarihinin 21.01.2006 olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
Bozma kararına uyularak yapılan yargılamada, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9. maddeleri hükmü uyarınca; sanığa yüklenen “2005 takvim yılında sahte fatura kullanmak” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden
yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 15.02.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.