Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/4883 Esas 2020/11089 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4883
Karar No: 2020/11089
Karar Tarihi: 04.11.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/4883 Esas 2020/11089 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, dolandırıcılık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın yokluğunda verilen kararın tebliği işleminde hatalar yapılmıştır ve bu nedenle tebligat işlemi geçersiz sayılmıştır. Bununla birlikte, sanığın suçu işlediği sabit görülmüştür ve mahkemenin kararı doğrultusunda hüküm onanmıştır. Tekerrüre esas alınan bir önceki kararın değişiklik geçirmesi nedeniyle infaz aşamasında sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı belirlenecektir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 157/1 maddesi (Dolandırıcılık suçu)
- Türk Ceza Kanunu'nun 52, 53, 58. maddeleri (Dolandırıcılık suçunun cezası)
- 7201 sayılı Kanun'un 10 ve 16. maddeleri (Tebliğ işleminde muhatabın ya da aynı konutta oturan kişinin isminin yazılması zorunluluğu)
- 6763 sayılı Kanun (Tekerrüre esas alınan bir önceki kararın değişiklik geçirmesi)
- 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi (Uzlaşma kapsamına alınan suçların tekerrüre esas alınması)

15. Ceza Dairesi 2019/4883 E. , 2020/11089 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nın 157/1, 52, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın yokluğunda verilen kararın 09/07.2018 tarihinde sanığın sorguda bildirdiği ve bilinen son adresine tebliğe çıkartıldığı, ancak evrak üzerinde "tebliğ evrakı adresinde ..."a .. Tarihinde tebliğ edilmiştir." yazılı standart kaşe bulunduğu, hiçbir gerekçe gösterilmeksizin tebliğ işleminin kime yapıldığı hususunun boş bırakıldığı, 7201 sayılı kanunun 10 ve 16. maddeleri uyarınca, tebliğ adresinde işlem yapıldığında Muhatabın ya da aynı konutta oturan kişinin isminin yazılmasının zorunluluk olduğu, bu nedenle tebligat işleminin geçersiz olduğu, sanığın temyiz isteminin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın, taksi şoförü olan katılanı arayarak kaza yaptığını, eşinin ambulans ile hastaneye götürüldüğünü, acil paraya ihtiyacı olduğunu, kaza yerine geldiğinde elden kendisine ödeyeceğini söyleyerek temyiz dışı sanık hesabına 1.500,00 TL göndermesini sağladığı, sanığın bu şekilde menfaat temin etmek suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; savunması, katılan beyanı, dekont sureti, uzlaştırma raporu ile dosya kapsamına göre, suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olması nedeniyle bu gerekçelere dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında isabetsizlik bulunmamıştır.
Sanık hakkında kurulan hükümde tekerrüre esas alınan Kartal 5. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2009/1034 Esas, 2011/45 Karar sayılı ilamına konu dolandırıcılık suçunun 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesine göre uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; tekerrüre esas alınan ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 04/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.