4733 sayılı Kanuna Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/18102 Esas 2020/5398 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/18102
Karar No: 2020/5398
Karar Tarihi: 12.05.2020

4733 sayılı Kanuna Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/18102 Esas 2020/5398 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın mahkumiyetine ve müsaderesine karar verilen bir davada, yerel mahkeme tarafından 4733 sayılı Kanuna Muhalefet suçu kapsamında hüküm verilmiştir. Ancak suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasayla 4733 sayılı Kanunun ilgili maddesi yürürlükten kaldırıldığı, bunun yerine 5607 sayılı Yasanın bazı maddelerinin düzenlemelerinin uygulanacağı belirtilmiştir. Daha sonra ise 7242 sayılı Yasayla bu kanun maddelerine ilave hükümler eklenmiştir. Bu durumda, sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri yerel mahkemeye aittir ve uygulama yapması gerekmektedir. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- 4733 sayılı Kanunun 8/4. maddesi
- 6455 sayılı Kanunu
- 5607 sayılı Kanunun 3/5, 3/10, 3/18, 3/22 ve 5/2. maddeleri
- 7242 sayılı Kanunun 61. ve 62. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi
- 5607 sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası

7. Ceza Dairesi 2016/18102 E. , 2020/5398 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın ilgili hükümlerinin (5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddelerinin) somut olaya uygulanarak, belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 12.05.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.