Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9756 Esas 2021/3966 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9756
Karar No: 2021/3966
Karar Tarihi: 26.04.2021

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9756 Esas 2021/3966 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacının tazminat talebinin kısmen kabul edildiği bir davada, davalı ve davacı vekilleri tarafından temyiz istemiyle dosyanın incelenmesi sonucu şu kararlar verilmiştir:
1- Davalı vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Temyiz kesinlik sınırının altında olan hükümler kesinleştiğinden dolayı davalı vekilinin temyiz istemi kesin hüküm nedeniyle reddedilmiştir.
2- Davacı vekilinin temyiz istemi de reddedilmiştir. Mahkeme hükmü yokluğunda verilmiş olmasına rağmen, yasal sürelerin dolduğu tarihten geç temyiz edilmesi nedeniyle temyiz istemi reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi
- 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddeleri
- 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi

12. Ceza Dairesi 2019/9756 E. , 2021/3966 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.080,00 TL olduğu ve davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 215,89 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
Davalı vekilinin temyizinin katılma yolu ile yapılmadığı dikkate alınarak, 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
2- Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Davacı vekilinın yokluğunda verilen ve 09.11.2015 tarihinde tebliğ edilen hükmü CMUK’un 310. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 02.12.2015 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin isteme uygun olarak REDDİNE, 26.04.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.