Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/3077 Esas 2021/2644 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3077
Karar No: 2021/2644
Karar Tarihi: 31.03.2021

Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/3077 Esas 2021/2644 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyeti ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraat ettiğine dair İskenderun 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddedildiği belirtiliyor. Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuyla ilgili istinaf başvurusu, ilgili kanun maddeleri gereği reddedildiği ifade ediliyor. Çocuğun cinsel istismarı suçuna ilişkin ise Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme sonucunda vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediği belirtilerek, sanık müdafisinin temyiz isteminin reddedilmesi ve hükmün onanması kararlaştırılmıştır.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 109/1. maddesinde yer alan hapis cezasının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının on yıldan az olması, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 286/2-g. maddesi gereği üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükümlerin kesin olduğu ve temyiz edilemediği belirtiliyor.

14. Ceza Dairesi 2020/3077 E. , 2021/2644 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyeti ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine dair İskenderun 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 20.09.2019 gün ve 2019/30 Esas, 2019/312 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
İlk derece mahkemesince gerçekleştirilen yargılama sonucunda sanığın beraatine ilişkin verilen karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesince kurulan hüküm temyiz edilmiş ise de, müsnet suçu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 109/1. maddesinde yer alan hapis cezasının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının on yıldan az olması ve 5271 sayılı CMK"nın 286/2-g. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükümlerin kesin olup temyiz edilememesi karşısında, söz konusu karara yönelik temyiz isteminin CMK’nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK"nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafisinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine gönderilmesine, 31.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.