MAHKEMESİ : İZMİR BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 1. HUKUK DAİRESİ
DAVA TÜRÜ : TENKİS


Taraflar arasındaki davadan dolayı İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1.Hukuk Dairesince verilen 12.03.2020 gün ve 912-400 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.

-KARAR-

Dava, tenkis istemine ilişkindir.
Davacılar, muris ..."in ölmeden önce akli melekelerinin zayıfladığını, 2014 yılında satın aldığı 64 NN 532 plakalı aracını vefat ettiği 25/01/2015 tarihinden 10 gün önce davalıya 15/01/2015 tarihinde satış suretiyle devrettiğini işlemin muvazaalı olduğunu ileri sürerek aracın tescil kaydının iptali ile miras payları oranında adlarına tescilini istemişler, davalarını tenkis talebiyle ıslah etmişlerdir.
Davalı, ortada muvazaalı veya mirasçılardan mal kaçırmak maksadıyla yapılan bir tasarruf olmadığını, aracın satım bedelini tam olarak murise ödediğini belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece; dava konusu tasarrufun murisin serbest tasarruf nisabına isabet eden miktar içerisinde kaldığından tenkisinin mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın reddine dair verilen karara yönelik davacıların istinaf başvurusu İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1.Hukuk Dairesince HMK"nın 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddedilmiştir.
Bilindiği üzere; 6100 sayılı HMK"nin 362. maddesinde bölge adliye mahkemelerinin temyiz olunamayan kararları düzenlenmiş, aynı maddenin 1/a bendinde de miktar ve değeri kırkbin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar hükmüne yer verilmiş, HMK"nın 362/1-a bendinde belirtilen 40.000,00 TL"lik kesinlik sınırı 2020 itibariyle 72.070,00 TL olarak uygulanmaya başlamıştır.
Somut olayda, davacılar arasında zorunlu dava arkadaşlığı bulunmamaktadır. Bu durumda her bir davacının dava konusu ettiği saklı pay değerinin dava değeri olarak kabul edilmesi gerektiği açıktır. Mirasbırakan tarafından davalıya devredilen otomobilin değerinin 90.200,00 TL, davacıların her birinin yasal miras payının (1/4) değerinin ise 22.550,10 TL olduğu gözetildiğinde, davacıların herbirinin saklı payına karşılık gelen miktar 2020 yılı temyiz kesinlik sınırı olan 72.070,00TL"nin altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Öte yandan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti olmayan kararlara karşı temyiz isteği yönünden mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da bir karar verilebilir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, temyiz kesinlik sınırı içinde kaldığı anlaşılan eldeki dava yönünden davacıların temyiz dilekçesinin değerden REDDİNE, alınan peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, 08/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.