Danıştay 9. Daire 2019/6998 Esas 2022/1740 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/6998
Karar No : 2022/1740

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ... Konut Yapı Kooperatifi
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVALI) : ... Belediye Başkanlığı
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, 2009 ila 2017 yıllarına ilişkin ödenmeyen bina vergisi ve taşınmaz kültür varlıklarının korunmasına ait katkı payının tahsiline yönelik düzenlenen ... tarih ve ... kayıt nolu ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir. .
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararıyla; 2009 ila 2012 yıllarına ilişkin bina vergisi ve taşınmaz kültür varlığı katkı paylarına ilişkin kısım yönünden; taşınmazlar için emlak vergisi beyannamesini 09/09/2008 tarihinde verildiği, ardından 2009 ila 2012 yıllarına ilişkin tahakkuk eden ve ödenmeyen bina vergisi ve taşınmaz kültür varlığı katkı paylarının tahsili için ... tarih ve ... sayılı ödeme emri düzenlenerek 19/09/2013 tarihinde davacıya tebliğ edildiği, bu ödeme emrine karşın ödeme yapılmaması üzerine 2009 ila 2012 yıllarına ilişkin bina vergisi ve taşınmaz kültür varlığı katkı paylarının dava konusu ödeme emrine dahil edildiği görüldüğünden, dava konusu ödeme emrinin aynı borçların tahsili için mükerrer olarak düzenlenen 2009 ila 2012 yıllarına ilişkin kısımlarında hukuka uyarlık görülmediği, 2013 ila 2017 yıllarına ilişkin bina vergisi ve taşınmaz kültür varlığı katkı paylarına ilişkin kısım yönünden; ihtiyati tedbir kararları ile haciz işlemlerinin, Tasarrufu Kısıtlanan Bina Arsa ve Arazi Hakkında Yönetmeliğin 8. maddesinde belirtilen "kanun veya kanunların verdiği yetkiye dayanarak kamu düzeni koyan mevzuat" kapsamında değerlendirilemeyeceğinden, ödeme emrine konu taşınmazların kısıtlı olduğu kabul edilemeyeceği için ödeme emrinin 2013 ila 2017 yıllarına ilişkin kısımlarında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, dava konusu ödeme emrinin 2013 ila 2017 yıllarına ilişkin kısımları yönünden davanın reddine, dava konusu ödeme emrinin 2009 ila 2012 yıllarına ilişkin kısımları yönünden davanın kabulü ile bu kısımların iptaline kara verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu, istinaf başvurusu dilekçesinde ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: İnşa edilen dairelerden 779 adedinin sahiplerine tahsis, devir ve teslim edildiği, daire sahiplerinin kendi adlarına emlak vergisi mükellefiyeti oluşturmadıkları, bağımsız bölümlerin farklı yüz ölçümlerine ve arsa paylarına sahip olduğu, her bağımsız bölüm için ayrı ayrı tahakkuk işleminin yapılması gerektiği, kat mülkiyetine geçilmediği için bağımsız bölümler için arsa değeri esas alınmak suretiyle hesaplama yapılmasının icap ettiği, tahsis edilen dairelerin vergi ve katkı payı ödeme yükümlülüğünün devir alan yeni maliklere ait olduğu iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kısmen kabulü, kısmen reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik davacı tarafından yapılan istinaf başvurusunu reddeden ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz isteminde bulunandan ... -TL maktu harç alınmasına,
4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 09/05/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.