213 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5195 Esas 2018/1275 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5195
Karar No: 2018/1275
Karar Tarihi: 15.02.2018

213 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5195 Esas 2018/1275 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında sahte fatura düzenlemek suçundan açılan dava, daha önce bulunmadığı gözetilerek beraat kararı verildiği belirtiliyor. Ancak suçun maddi konusu olan faturaların gerçek alım-satım karşılığı düzenlenip düzenlenmediğinin belirlenmesi gerektiği ve gerekli incelemelerin yapılmaması nedeniyle kararın bozulması gerektiği vurgulanıyor. Bu doğrultuda, Vergi Usul Kanunu'na göre kullanılan belgelerin öngörülen zorunlu bilgileri taşıması gerektiği, alım-satım karşılığı yapılan faturaların da zorunlu bilgileri içermesi gerektiği ifade ediliyor. Ayrıca, işlem yapılan tarihlerde mal ve para akışını gösteren belgelerin yanı sıra teslim-tesellüm belgeleri, banka hesapları ve kasa mevcudu ile uyumlu geçerli belgelerin de incelenmesi, iş yeri koşullarının, işçi sayısının, vergi beyannamelerinin miktarı ve aylara göre değişim oranının, şirketin beyan ettiği vergiye esas potansiyeli ve faaliyet alanının uyumlu olup olmadığı gibi konuların da değerlendirilmesi gerektiği belirtiliyor. Kararda, bu nedenlerle sanığın hukuki durumunun eksik inceleme nedeniyle belirlenemediği için kararın bozulduğu ifade ediliyor. Kanun maddeleri olarak da, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 227. maddesi ve 230. maddesi gösteriliyor.

11. Ceza Dairesi 2016/5195 E. , 2018/1275 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Beraat

Sanık hakkında 2007 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan açılmış bir dava bulunmadığı gözetilerek yapılan incelemede:
Sanığın suçlamaları kabul etmediği ve vergi raporlarında bu yılllara ait faturalardan somut olarak bahsedilmediği, sahte fatura düzenlemek suçunda suçun maddi konusunun fatura olduğu, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de alım satım ya da hizmet ifasının belgesi olan faturaların Vergi Usul Kanununun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi karşısında; suça konu faturaların, gerçek alım-satım karşılığı düzenlenip düzenlenmediğinin belirlenmesi bakımından, mal ve para akışını gösteren taşıma ve sevk irsaliyeleri, teslim-tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine dair ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan banka hesapları ve kasa mevcudu ile uyumlu geçerli belgeler olup olmadığı şirketin 2006 takvim yılı içerisinde düzenlediği faturalarla uyumlu yeterli mal girişi ve üretiminin bulunup bulunmadığı, iş yeri koşullarının, işçi sayısının, vergi beyannamelerinin miktarı ve aylara göre değişim oranının, şirketin beyan ettiği vergiye esas potansiyeli ve şirketin faaliyet alanı ile uyumlu olup olmadığı ve faturaları kullananlar hakkında karşıt inceleme yapılıp yapılmadığı, yapılmışsa düzenlenen raporlar, açılmışsa dava dosyaları getirilip incelenerek özeti duruşma tutanağa geçirilip bu dosyayı ilgilendirilen delilerin onaylı örnekleri dosyaya aktarılıp, 2006 takvim yılına ait fatura ayrıntılarının vergi dairesinden sorularak kanaat oluşturacak sayıda fatura aslı ya da onaylı suretinin istenerek dosya arasında bulundurulması gerektiği de göz önüne alınarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.02.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.