3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/12622 Karar No: 2019/19304 Karar Tarihi: 23.10.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12622 Esas 2019/19304 Karar Sayılı İlamı
3. Ceza Dairesi 2019/12622 E. , 2019/19304 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Sanık hakkında basit kasten yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelemesinde; Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarına göre 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunu"nun 26. maddesiyle 5230 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olduğundan sanığın temyiz sebeplerinin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. ve 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 2) Sanık hakkında nitelikli yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelemesinde; Suç tarihinde taraflar arasında tarla sulama meselesinden çıkan tartışmanın kavgaya dönüştüğü olayda müştekinin suç yerine gittiğinde sanığı ve oğulları ... ile ...’in bulunduğunu gördüğünü, kendisi daha traktörün üzerindeyken sanığın elindeki kürekle kendisine vurduğunu, ... ile ...’in de aynı şekilde kürekle vurduklarını beyan ettiği, sanığın ve oğlu ...’in atılı suçlamayı kabul etmediği, ...’ın ise müşteki ile kavga ettiklerini savunduğu ve tarafsız görgü tanığı bulunmayan olayda müştekinin ; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereğince haksız tahrik hükümlerinin makul oranda uygulanması gerektiği gözetilmeden sanıkların karşılıklı eylemlerinden bahisle en üst hadden (¾) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak; Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında kasıtlı suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK’nin 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerekirken, sanık hakkında yazılı şekilde TCK’nin 53/4. maddesi gereğince 53/1. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükümden TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına ilişkin paragrafın çıkartılması ve yerine "Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı da gözetilerek TCK"nin 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına, şeklindeki paragrafın eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.