MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, müvekkili ...’in yolcu olduğu araca davalıların sürücüsü, maliki ve zorunlu trafik sigortacıları olduğu aracın çarpması neticesinde sakat kaldığını, diğer davacıların ...’in eşi ve evlatları olduğunu beyanla, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla davacı ... için 10.000,00 TL manevi, 500,00 TL maddi, ... için 10.000,00 TL manevi, ... için 5.000,00 TL manevi, ... için 5.000,00 TL manevi, ... için 5.000,00 TL manevi, ... için 5.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsilini talep etmiş, 10.12.2010 tarihli dilekçesiyle maddi tazminat talebini davacı ... için 50,00 TL ulaşım ve bakıcı gideri, 450,00 TL iş göremezlik tazminatı olarak açıklamıştır.
Davalılar ayrı ayrı davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, Dairemizin ilgili bozma ilamına uyulmasına karar verilerek toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davacılardan ... ...’ın maddi tazminat, davacılar ... ... ve ...’ın manevi tazminat talepleri ile ilgili 22/10/2014 tarihli karar bu talepleri yönünden kesinleşmiş olmakla bu talepler yönünden yeniden karar verilmesine yer olmadığına, davacılardan ..., ..., ..., ... için 1.000,00’er TL takdir edilen manevi tazminatın olay tarihi olan 01/06/2007 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan ..., ... İnş. Malz. Taş. San ve Tic. Ltd. Şti. ve ...’den müştereken ve müteselsilen alınıp bu davacılara verilmesine, fazla manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiş; hüküm davalılar ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle mülga 1086 Sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 1.1.2018 tarihinden itibaren 2.598,00 TL"ye çıkarılmıştır.
Mahkemece davacılar ..., ..., ... ve ... için ayrı ayrı 1.000,00’er TL manevi tazminata hükmedildiğinden, hüküm davalılar ... ve ... yönünden ayrı ayrı kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalılar ... ve ... vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalılar ... ve ... vekilinin temyiz dilekçesinin davacılar ..., ..., ... ve ... hakkındaki manevi tazminat hükümlerinin ayrı ayrı kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılar ... ve ..."ye geri verilmesine 26/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.