Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/4060 Esas 2018/1264 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4060
Karar No: 2018/1264
Karar Tarihi: 15.02.2018

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/4060 Esas 2018/1264 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Resmi belgede sahtecilik suçundan açılan dava sonucunda, sanığın hukuki durumunun takdir edilmeden eksik araştırma ile hüküm kurulduğu gerekçesiyle karar bozuldu. Sanığın çekim lehdarı olan bir şirkette çalıştığı ve suça konu çekin ön yüzünde yazıların sanığa, imza ve yazının ise tanıklara ait olduğunun araştırılması gerektiği belirtildi. Hüküm başlığında suç tarihinin yanlış yazıldığı ve kanun maddelerinin yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulandı.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (Resmi belgede sahtecilik suçu)
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi (Kararın bozulması)

11. Ceza Dairesi 2017/4060 E. , 2018/1264 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Resmi belgede sahtecilik suçundan açılan kamu davasında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi için; çekim lehdarı olan şirket yetkilisi ... ve yanında çalışan ...’ın çekin düzenlenmesi, imzalanması ve verilmesi konularında tanık sıfatıyla dinlenmeleri; suça konu çekin ön yüzündeki yazıların sanığa, yazı ve imzanın ise tanıklar ...ve...’e aidiyetinin araştırılması; ödemeden men talimatına ilişkin 02.07.2007 tarihli dilekçede seri numaralı belirtilen ve suça konu çek dışında kalan çeklerin akıbetlerinin araştırılarak asıllarının temin edilmesi; lehtarlarının tespit edilip tanık sıfatıyla dinlenerek, çeklerin hangi hukuki ilişkiye dayanılarak düzenlendiği ve ne şekilde ellerine geçtiğinin sorulması, ...’in yetkilisi olduğu şirket/şirketler lehine düzenlenip, sanığın yetkilisi olduğu şirkete ait ödenen çeklerin araştırılarak asıllarının temin edilmesi, suça konu çek ile temin edilecek çeklerin ön yüzlerindeki imza ve yazıların aynı şahıs eli ürünü olup olmadığı hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılması, toplanan deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre;
a) Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin en aleyhe kabul ile ödemeden men talimatının verildiği “02.07.2007” yerine, “2009” olarak yanlış yazılması,
b) Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.