Tefecilik - ikrazatçılık - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/10071 Esas 2016/121 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/10071
Karar No: 2016/121
Karar Tarihi: 12.01.2016

Tefecilik - ikrazatçılık - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/10071 Esas 2016/121 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların tefecilik suçundan beraatlarına, ikrazatçılık suçundan ise düşmesine karar verilen davanın temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede, tefecilik suçunun kanıtlandığı ve sanıkların bu suçtan mahkum edilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. İkrazatçılık suçunun zamanaşımı nedeniyle düşmesiyle ilgili bir hüküm verilmemiştir. Tefecilik suçunununsuru olan faiz karşılığı ödünç para verilmesi hususunun kanıtları, sanıkların ikrarları ve katılanın beyanları doğrultusunda değerlendirildiğinde, sanıkların suçun unsurlarını yerine getirdiği görülmüştür. Bu nedenle, sanıkların tefecilik suçundan mahkumiyetleri yerine yanılgılı değerlendirme ve yetersiz gerekçe ile beraatlarına karar verilmesi hatalıdır. Kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri: TCK 241, CMK 260/1, 237/2, 321, 5320.

5. Ceza Dairesi 2015/10071 E. , 2016/121 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik, ikrazatçılık
HÜKÜM : Her iki sanığın tefecilik suçundan beraatlerine, sanık ... hakkında ikrazatçılık suçundan açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşmesine

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
CMK"nın 260/1. maddesine göre katılan sıfatını alabilecek surette zarar görmüş olan ve 29/06/2010 tarihli duruşmada katılan sıfatı kaldırılan müşteki ..."nın kanun yoluna başvurma hakkının bulunduğu ve 24/10/2013 tarihli dilekçe ile hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak katılma talebinin kabulüne karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması karşısında; sanık ..."in katılana ödünç verdiği paradan daha fazla miktarlı senet aldığına ilişkin ikrarı, katılanın aşamalarda değişmeyen anlatımları, düzenlenen senet örneği ile iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında önemli miktarlardaki paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına aykırı bulunması hususları birlikte değerlendirildiğinde;
İkrazatçılık suçunun iddianame tarihinin 28/03/2007, katılan ..."a yönelik tefecilik suç tarihinin ise en son senet tarihi olan 07/12/2006 olduğu, iddianame tarihine kadar hukuki kesintinin gerçekleşmediği anlaşılmakla, sanıkların katılan ..."a kazanç elde etmek için ödünç para verdiği, katılanın aşamalarda değişmeyen beyanları, sanıkların tevil yollu ikrarları, vergi inceleme raporu, icra takip dosyası ve tüm dosya kapsamına göre sübuta erdiğinden yüklenen tefecilik suçundan mahkumiyetleri yerine yanılgılı değerlendirme ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kanuna aykırı, katılan ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.