Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçiler vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Borçlu hakkında genel haciz yoluyla 5.000.000.000 TL için yapılan takip kesinleşmiştir. Ne var ki, takip tarihi itibariyle kesinleşen %86 reeskont faiz oranı ilerleyen zaman içinde değişkenlik gösterdiğinden faizin icra müdürlüğünce değişen oranlarda belirlenerek oluşacak sonuca göre dosya hesabı çıkarılması gerekirken aksine düşüncelerle bu yöne ilişkin borçlu talebinin kabulü yerine icra müdürlüğünce reddi doğru olmadığından mahkemece şikayetin kabulü yerine reddine karar verilmesi isabetsiz olduğu gibi;
Zonguldak İcra Müdürlüğü"nce İİK"nun 355.madde koşullarında 12.168.000.830.000 TL borç için borçlunun almakta olduğu maaş ve ücretinin (1/4)"ünün, alacağı ikramiyelerin toplu sözleşme-maaş farkından doğan alacaklarının ve emekli olması halinde kıdem tazminatından borca kafi miktarının haczi için borçlunun çalıştığı şirkete haciz talimatı yazılmıştır. Müşteki şirket icra dairesinin tebligatı mucibince haczolunan miktarı tevkif edip icra dairesine göndermemiş, maaşın 2/4"ünün başka dosyalardan hacizli olduğunu ileri sürmüştür. Yapılan araştırmada bu cevabın doğru olmadığı kanıtlandığından İİK"nun 356.madde gereğince 355. madde hükümlerine riayet etmeyen şirketin kesmedikleri para (haciz talimatında belirtildiği biçimde) ayrıca mahkemeden hüküm alınmasına hacet kalmaksızın icra dairesince şirketin mallarından alınacağı belirtilmekle mahkemece yapılması gereken iş; (borçlunun halen çalıştığı anlaşılmakla), maaşının 1/4"üne tekabül eden miktarın dışında kalan bölümlerle ilgili yapılan tahsilatın iptaline karar vermek gerekirken paranın icra dosyasına ihtirazı kayıtla yatırıldığı da gözardı edilerek ve yukarıda açıklandığı gibi hatalı faiz hesabıyla tespit olunan tüm borcun tahsiline olanak tanır biçimde icra müdürlüğü işlemine geçerlilik tanıyan mahkeme kararının yerinde olmadığından bozulması gerekmiştir.
SONUÇ  : Şikayetçiler vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 26.02.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.