Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/390 Esas 2019/10592 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/390
Karar No: 2019/10592
Karar Tarihi: 13.06.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/390 Esas 2019/10592 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dosya incelenerek sanık hakkında hırsızlık suçu nedeniyle verilen cezanın, müştekinin malını koruyamayacak hale getiren 150 promil alkol alıp almadığı konusunda işin uzmanından alınacak rapora göre değerlendirilmesi gerektiği, ayrıca yargılama sırasında müştekinin tebligat belgesinin resmi olarak tebliğ edilmediği için yasa yollarına başvurma hakkının kullanılmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle gerekçeli kararın müştekiye tebliğ edilmesine, tebligat belgesiyle birlikte temyiz dilekçesinin eklenmesine ve dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine karar verilmiştir. Dosyada bahsedilen kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1. ve 143. maddeleri, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 234/1-b-1. ve 260/1. maddeleri.

2. Ceza Dairesi 2019/390 E. , 2019/10592 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında, 04/02/2011 tarih ve 2010/554 E. - 2011/82 K. sayılı kararı ile hırsızlık suçundan 2 yıl 6 ay hapis cezalandırılmasına karar verilmiş, Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 12/10/2015 tarih ve 2015/6141 E. - 2015/5225 K. sayılı ilamı ile özetle, ""...müştekinin malını koruyamayacak olması konusunda, olayın oluş biçimini de göz önünde bulundurmak suretiyle, alınan 150 promil alkolün müştekinin malını koruyamayacak hale getirip getirmediği konusunda işin uzmanından, rapor aldırılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması ve ...sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmesi"" şeklinde oy çokluğu ile kararın bozulmasına karar verildiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 09.12.2015 gün ve 6-2011/185539 sayılı yazısı ile özetle, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesine uyduğu ve hükmün (1) numaralı fıkrasının bu gerekçeyle bozulması gerektiği görüşüyle itiraz yasa yoluna başvurulması üzerine Yargıtay 22. Ceza Dairesince itirazın reddine karar verildiği ve dosyanın itiraz konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderildiği ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 01/11/2018 tarih ve 2016/22-285 E.-2018/500 K. sayılı kararı ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının değişik gerekçe ile kabulüne, Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 12.10.2015 tarihli ve 6141-5225 sayılı bozma kararının kaldırılmasına ve dosyanın Dairemize gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmesine karar verilmesinden sonra dosya dairemize gönderilmekle yapılan incelemede;
Katılan sıfatını alabilecek şekilde suçtan zarar gören, davaya katılma hakkı bulunan müşteki ..."nın, 5271 sayılı CMK"nın 260/1. maddesi uyarınca yasa yollarına başvurma hakkının bulunduğu, müştekiye kovuşturma evresinde yöntemine uygun şekilde 5271 sayılı CMK"nın 234/1-b-1. maddesi uyarınca duruşma gününü bildiren tebligatın yapılmadığı, bu nedenle müştekinin açılan davadan usulüne uygun olarak haberdar edilmediği ve davaya katılabilmesi için olanak tanınmadığının anlaşılması karşısında, yasa yollarına başvurma hakkı bulunan ve yokluğunda hüküm verilen müştekiye hükmün tebliğinin gerektiği gözetilerek, gerekçeli kararın müştekiye usulüne uygun olarak tebliğ edilmesi, tebligat belgesi ve sunması halinde temyiz dilekçesi eklenerek, bu hususta ek tebliğname de düzenlendikten sonra incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 13/06/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.