Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanması ile TCK"nın 89/4, 22/3, 62, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda TCK’nın 89/4, 22/3, 62. maddeleri uyarınca 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve CMK’nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Adana 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/11/2013 tarih ve 2012/1234 E. 2013/873 K. sayılı kararının 10/12/2013 tarihinde kesinleşmesini müteakip sanığın denetim süresi içinde 2014 tarihinde tehdit suçunu işlediği ve Adana 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/10/2014 tarih ve 2014/525 E. 2014/786 K. sayılı ilamı ile bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği ve hükmün 16/10/2014 tarihinde kesinleştiği, ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün CMK’nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanmasına dair Adana 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/02/2015 tarih ve 2014/768 E. 2015/145 K. sayılı ilamını kapsayan dosya incelendi;
1-Sanığa 5271 sayılı CMK"nın 193. maddesi uyarınca duruşmaya katılmadığı takdirde "daha önce açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanacağı" şeklinde ihtarat içerir davetiye tebliği sağlanmadan, sanığın savunması alınmadan ve müdafiisine de davetiye tebliği sağlanmadan, duruşmada hazır bulunmayan sanık hakkındaki hükmün açıklanarak mahkumiyetine karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2-Sanığa isnat edilen taksirle yaralama suçunun 5271 sayılı CMK"nın 253/1. maddesi gereğince uzlaşmaya tabi olduğu, soruşturma aşamasında usulüne uygun uzlaştırma işlemi yapılmadan kamu davasının açıldığı, mahkemenin de belirtilen eksikliği gidermediği anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK’nın uzlaşma başlıklı 253 ve 254. maddelerinde düzenlenen uzlaşma hükümleri uygulanıp, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince sair yönler incelenmeksizin, BOZULMASINA, 22/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.