MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; müvekkilinin davalı işverenin işyerinde motosiklet-kurye olarak çalıştığını, davacının işine sebepsiz olarak son verildiğini iddia ederek; bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacı taraf iddia ve delillerini kabul etmediklerini, davacının devamsızlığı nedeniyle haklı sebeple iş akdinin feshedildiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
2- Davacı, yıllık ücretli izin alacağı talebinde bulunmuş olup davacının kıdemine göre kullanması gereken yıllık izin süresinin 42 gün olmasına rağmen davacının yıllık ücretli izin süresini 28 gün kabul ederek buna göre hesap yapan hatalı bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulması isabetsizdir.
3- Davacı, fazla mesai ücreti talebinde bulunmuş, mahkemece davacının talebinin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Ancak dosya arasında bulunan ve davacı adına imzalı iş sözleşmesine göre yıllık 270 saate kadar olan fazla mesai ücretinin davacının ücretine dahil olduğunun kararlaştırıldığı, mahkemece davacının haftalık 3 saat fazla mesai yaptığının kabul edildiği, sözleşmedeki düzenlemeye göre haftalık 5,2 saatlik fazla mesai ücretinin davacının ücretine dahil olduğu anlaşılmakla fazla mesai ücreti talebinin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalıdır.
4- Davacı, dava açmadan önce ihtarname ile davalıyı temerrüde düşürmüş, dava dilekçesinde ise talep ettiği alacaklar için fesih tarihinden itibaren faiz talebinde bulunmuş, mahkemece kıdem tazminatı hariç olmak üzere hüküm altına alınan alacaklara dava ve ıslah tarihinden olmak üzere ayrı ayrı faiz yürütülmesine karar verilmiştir. Ancak davacının dava dilekçesinde faiz başlangıcı olarak belirttiği fesih tarihi, temerrüt tarihini de kapsadığından kıdem tazminatı hariç tüm alacaklara dava/ıslah ayırımı yapılmaksızın temerrüt tarihinden itibaren faize karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
5- Yargılama sırasında aldırılan hesap raporunda bilirkişi tarafından giydirilmiş ücret hesaplanırken 2013 yılı için belgeye dayanmadığı halde fahiş bir şekilde 295 TL yemek ücretinin belirlenmesi hatalıdır. Yemek ücreti daha makul miktarda belirlenip hesaplamalar buna göre yapılmalıdır.
6- Davacı ulusal bayram genel tatil ücreti alacağı talebinde bulunmuş, bilirkişi tarafından dosya arasında bulunan ve ulusal bayram genel tatil ücreti tahakkukları içeren 2010 yılı bordroları dikkate alınmadan yapılan hesaba itibarla alacak talebinin hüküm altına alınması hatalıdır.
7- Kabule göre de davacı aleyhine hükmedilen vekalet ücretinin AAÜT 13. maddesi dikkate alınarak reddedilen miktarı geçemeyeceğinin dikkate alınmaması da ayrıca hatalıdır.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12/12/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.