Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2866 Esas 2019/7186 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2866
Karar No: 2019/7186
Karar Tarihi: 12.11.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2866 Esas 2019/7186 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında uyuşturucu madde bulundurma suçu işlediği gerekçesiyle tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkûmiyet kararı verdi. Sanık daha önce aynı suç nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri almadığı için, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının şartlarının bulunmaması nedeniyle sanığın lehine uygulanma şansı olmadığı belirtildi. Sanık ilk olarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uğramış ve bu tedbir sırasında yükümlülüklerini ihlal etmişti. Tüm delillerin değerlendirilmesi sonucunda, sanığın suçu işlediği, yaptırımların doğru belirlendiği ve mahkemenin işlemlerinin kanuna uygun yapıldığı sonucuna varıldı. Kararda 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. madde yasa maddelerine referans yapıldı.

10. Ceza Dairesi 2019/2866 E. , 2019/7186 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : BAKIRKÖY (Kapatılan)54. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 12.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.