MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı tarafından 10.03.2016 tarihli ek karar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-İlk derece mahkemelerinin kararlarını bozup kaldırma yetkisi Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 428. maddesi ve Yargıtay Kanununun l. maddesine göre münhasıran Yargıtay"a aittir. Mahkemece tarafların boşanmalarına karar verilmiş, bu karar henüz kesinleşmeden davacı ... 10.03.2016 tarihli dilekçesi ile davadan feragat etmiş, mahkemece 10.03.2016 tarihli ek karar ile davanın feragat nedeniyle reddine karar verilmiştir. Mahkemenin, feragat dilekçesi üzerine kendi kararını kendisinin kaldırması isabetsizdir. Bu sebeple 10.03.2016 tarihli ek kararın bozularak kaldırılması gerekmiştir.
2-İşin esasının incelenmesine gelince;
Hukuk Muhakemeleri Kanununun 311. maddesi uyarınca feragat kesin hüküm gibi hukuki sonuç doğurur. Feragatten dönülemez. Bu husus gözetilerek davacı ..."un 10.03.2016 tarihli feragat dilekçesi dikkate alınarak bir karar verilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda l. bentte gösterilen sebeple 10.03.2016 tarihli ek kararın kaldırılmasına, hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre davalının temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 24.04.2017 (Pzt.)