Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/10508 Esas 2019/19278 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10508
Karar No: 2019/19278
Karar Tarihi: 22.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/10508 Esas 2019/19278 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında verilen hükümde eksiklikler olduğunu belirterek kararı bozmuştur. İlk olarak, mağdurun yaralanmasının etkisi hakkında adli raporun alınmaması ve hükmün yeterli olmadığı bir raporun dikkate alınması eleştirilmiştir. İkinci olarak, sanığın cezasının belirlenmesinde hafif bir yaralanma olarak kabul edilmesinin yanlış olduğu ve Anayasa ve CMK maddelerine uygun bir şekilde gerekçeli karar verilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Son olarak, sanığın hak yoksunluğu konusunda değerlendirme yapılmaması da eleştirilen konular arasındadır. Kararın kanun maddeleri olarak açıklaması ise şöyledir: Sanığın temel hapis cezasının 5237 sayılı TCK'nın 86/1. maddesi yerine aynı Kanun'un 86/2. maddesine göre belirlendiği ve kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkum edilen sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesinde belirtilen hak yoksunluğu hiç uygulanmamıştır. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edildiği hususu da göz önünde bulundurulmalıdır.

3. Ceza Dairesi 2019/10508 E. , 2019/19278 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Katılanın kemik kırığına neden olan yaralanmasının, kırığın hayat fonksiyonlarına etkisinin ne derece olduğunun belirlenmek üzere; adli raporları, tedavi evrakları ile grafilerinin Adli Tıp Şube Müdürlüğü"ne gönderilerek adli raporunun aldırılması gerektiği düşünülmeden; hüküm kurmaya yeterli olmayan kemik kırığının hayati fonksiyonlara etki derecesinin belirtilmediği, yaralanmanın basit tıbbi müdahale ile iyileşir olduğuna ilişkin 20.09.2010 tarihli raporunun hükme esas alınması,
2) Kabule göre de;
a) Dairemizin yerleşik uygulamalarına ve adli tıp ölçütlerine göre kırığa neden olan yaralanmaların basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif olmadığı gözetilmeden sanığın temel hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi yerine aynı Kanun"un 86/2. maddesine göre belirlenmesi,
b)Anayasa"nın 141/3, 5271 sayılı CMK"nin 34 ve 230. maddeleri uyarınca, mahkeme kararlarının sanıkları, mağdurları, Cumhuriyet savcısını ve herkesi inandıracak ve temyiz denetimine olanak verecek biçimde olması, Yargıtay"ın bu işlevini yerine getirmesi için, kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan yazılı şekilde gerekçesiz hüküm kurulması,
c)Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkum edilen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hak yoksunluğu hiç uygulanmamış ise de; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı
TCK"nin 53.maddesindeki bazı hükümlerin iptal edildiği hususu da nazara alınarak hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"un 326/son uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 22.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.