4. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/1482 Karar No: 2017/4552 Karar Tarihi: 05.07.2017
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/1482 Esas 2017/4552 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2016/1482 E. , 2017/4552 K.
"İçtihat Metni"
Davacı ... mirasçıları vekili tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 10/08/2004 gününde verilen dilekçe ile adli yardım talepli maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 08/07/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili ve davalılardan ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacıların tüm, davalı ..."in aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir. 2-Davalı ..."in diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde; Dava, haksız eylem nedeni ile uğranılan zararın tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davacı, 17/08/1999 tarihinde meydana gelen depremde dava dışı arafından yaptırılan ve davalılar tarafından inşa edilen binanın kendi binası üzerine yıkılması nedeniyle binasının kullanılamaz ve oturulamaz hale geldiğini, enkaz altında kalan aracının hasar gördüğünü ve bu nedenle ayrıca kira gelirinden de mahrum kaldığını belirterek, uğradığı zararların tazmini isteminde bulunmuştur. Davalılar ise, istemin reddedilmesi gerektiğini savunmuştur. Mahkemece; davalıladavanın pasif husumet yokluğu nedeniyle reddine, diğer davalı ... yönünden ise davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. 17/08/1999 tarihinde meydana gelen dava konusu olayda, davacı davasını 10/08/2004 gününde ikame etmiş ve 22/12/2014 tarihinde kira geliri kaybı yönünden davasını ıslah ederek bu yöndeki isteğini artırmıştır. Davalı, ıslaha karşı süresinde ve usulüne uygun olarak zamanaşımı def"inde bulunmuştur. Olay tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 60/2. maddesi (6098 sayılı TBK m.72), haksız fiil nedeniyle tazminat davasının zararın ve sorumlunun öğrenildiği tarihten itibaren bir yıl, her halde zararı doğuran olayın gerçekleşmesinden itibaren on yıllık sürede zamanaşımına uğrayacağını düzenlemektedir. Somut olayın 17/08/1999 tarihinde meydana geldiği ve 22/12/2014 ıslah ./.. -2-
tarihi itibari ile 1 ve 10 yıllık zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşılmaktadır. Açıklanan nedenlerle, kira geliri kaybı yönünden ıslahla istenen miktarın zamanaşımını nedeniyle reddine karar verilmesi gerekirken kısmen kabulü yerinde olmamış bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz eden davalı ... yararına BOZULMASINA, davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle reddine ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 05/07/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.