Tefecilik ve sahtecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/15717 Esas 2016/101 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/15717
Karar No: 2016/101
Karar Tarihi: 12.01.2016

Tefecilik ve sahtecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/15717 Esas 2016/101 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, tefecilik ve sahtecilik suçlamalarıyla yargılanmıştır. Tefecilik suçlaması zamanaşımı nedeniyle düşmüş ve sanıklar resmi belgede sahtecilik suçundan beraat etmiştir. Ancak, sahtecilik suçunun cezasının üst sınırı itibariyle on yıllık asli zamanaşımına tabi olduğu belirtilmiş ve bu nedenle hükümler bozulmuştur. Davaların zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı düşürülmesine karar verilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri; 765 sayılı Kanunun 102/3. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, ve CMUK'nın 321, 322/1, ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleridir.

5. Ceza Dairesi 2013/15717 E. , 2016/101 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik ve sahtecilik
HÜKÜM : Sanık ..."ın tefecilik suçundan açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşmesine, her iki sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan ise beraatlerine

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında tefecilik suçundan verilen hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen zamanaşımı nedeniyle düşmesine dair hüküm usul ve kanuna uygun olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanıklar ... ve ... haklarında resmi belgede sahtecilik suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Sanıkların işlediği iddia edilen sahtecilik suçunun cezasının üst sınırı itibariyle 765 sayılı Kanunun 102/3. maddesinde belirtilen on yıllık asli zamanaşımına tabi olduğu, 31/05/2005 olan sorgu tarihi ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükümlerin 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca davaların zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 12/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.