Davacılar ... ve diğerleri vekili . aleyhine 01/04/2013 gününde verilen dilekçe ile haksız fiilden kaynaklanan maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 15/07/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacıların diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız fiilden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, 04/07/2014 havale tarihli dilekçeleri ile manevi tazminat taleplerinden feragat etmişleridir. Dava dilekçesinde de yalnızca davalı ... yönünden manevi tazminat talep edilmiş, davalı ...den ise manevi tazminat talep edilmemiştir. Davacıların manevi tazminat taleplerinden feragat etmeleri üzerine mahkemece, davalılardan anevi tazminat istenmişçesine bu davalı yararına vekalet ücreti tayin edilmesi doğru değildir. Ancak bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 6100 sayılı HMK"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan 1086 sayılı HUMK’nun 438/7. maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenle, hüküm fıkrasının 6 no’lu bendinin çıkarılmasına, davacıların diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddine, kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 05/07/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.